Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/699

woc suchy, dwuklapowy, pękający, w którym nasiona przymocowane są w jednym rzędzie do szwu górnego (fig.) (zdr. Łupinka).

 Łupiskóra, zdzierca, chciwiec, wydrwigrosz.

 Łupka, mała szczapka drzewa; mała bryła żelaza; w lm. — p. Łubki.

 Łupki — p. Łupliwy.

 Łupkowy, przym. od Łupek; szyfrowy.

 Łupliwość, Łupkość, Łupność, własność niektórych ciał, zasadzająca ś. na tem, że dają ś. łatwo łupać.

 Łupliwy, Łupki, dający ś. łatwo łupać, szczepać, łupiący się.

 Łupnąć, dok. od Łupać; uderzyć, trzasnąć, palnąć, machnąć; zrobić coś prędko i dzielnie, chwacko; ograć kogo; skazać; ł. uczniowi pałkę = postawić mu ją w dzienniku; ł. kieliszek= wypić, golnąć: ł. ś., uderzyć ś.

 Łupnik, kamień warstwowy, płyta.

 Łupu! cupu! — p. Łup!

 Łuska, pokrycie niektórych owoców, łupina, naskórek, plewa; blaszki kościste a. zgrubiałe fałdy skóry, stanowiące pokrycie niektórych ryb, gadów i ssących (fig.); skorupa (u żółwia, krokodyla — p. Łuszczki); zaokrąglona, płaska część niektórych części głowy; przen., pancerz; dach w ł-ę = złożony z zachodzących jedna na drugą cząstek; w bud., ozdoby w kształcie łuski.

 Łuskać, Łuszczyć, z łuski, z łupiny obierać; ł. ś., dobywać ś. z łuski; obłazić cienkiemi warstewkami, łuszczkami; błyszczeć, lśnić, świecić.

 Łuskany, obrany z łupiny (migdały ł-e).

 Łuskiew — p. Łupina.

 Łuskiewka, jedna z warstewek, pokrywających cebulę, łuska.

 Łuskiewnik, roślina z rodziny trędownikowatych (fig.).

 Łuskopłetwe ryby; rodzina ryb cierniopromiennych.

 Łuskoskrzydłe, owady, mające łuskowaty połysk na skrzydłach; motyle.

 Łuskowaty, Łuskowany, mający na sobie łuski, podobny do łuski.

 Łuskowiec, ptak wróblowaty, stożkodzioby z rodziny łuszczaków (fig.); zwierzę szczerbate ssące, pokryte rogowemi łuskami (fig.).

 Łuskowy, Łuszczkowy, przym. od Łuska.

 Łuskwina — p. Łupina.

 Łuszczak, Łuszczeniec, dojrzały orzech laskowy, który sam wypada z łuski; w zool., w lm., ł-ki, rodzina ptaków wróblowatych stożkodziobych.

 Łuszczasty — p. Łuskowaty.

 Łuszczenie ś. (o skórze), oddzielanie ś. w cienkich warstewkach.

 Łuszczeniec, w bot., roślina z gromady grzybów.

 Łuszczka, zdr. od Łuska; bielmo na oku, powodujące ślepotę; w min., błonka, warstewka w minerałach.

 Łuszczkowaty, Łuszczkowy, przym. od Łuszczka.

 Łuszczyca, rodzaj liszaja (choroba skóry).

 Łuszczyć — p. Łuskać; ł. ś., obłazić cienkiemi, wierzchniemi warstewkami (o naskórku).

 Łut, nm., ¹/₃₂ część funta.

 Łutowy, nm., przym. od Łut; ważący jeden łut — p. Łutówka.

 Łutówka a. wiśnia łutowa, w bot., odmiana wiśni o owocach barwy ciemno-czerwonej.