Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/644

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.


Kwintet, wł., utwór muzyczny na 5 głosów a. na 5 instrumentów.

Kwintsekstowy akord, w muz., akord złożony z nuty dolnej, jej tercji, kwinty i seksty.

Kwintyljon, łć., 1000 kwadryjonów; liczba 1 z 18 zerami.

Kwirl, nm., kołatka, mątewka, narzędzie kuchenne do rozbijania i mieszania mleka, piany i t. d. (fig.).

Kwiryci, łć., zaszczytna nazwa ludu rzymskiego względnie do jego praw obywatelskich.

Kwit, łć., piśmienne poświadczenie z odbioru pieniędzy, paczki i t. p.; rewers, zobowiązanie piśmienne spłaty pożyczki.

Kwita, już dosyć! już rachunki wyrównane; odwet (grać na k-ę = grać o cały rezultat gier poprzednich a. gry poprzedniej); koniec! basta! (k. z przyjaźni); k. z byka za indyka = mówiąc o niekorzystnej zamianie.

Kwitarjusz, łć., księga do wycinania kwitów, księga pokwitowań.

Kwitek, łć., zdr. od Kwit; pokwitowanie; przen., pójść, odejść z k-iem = nic nie wskórawszy, odprawić kogo z k-iem = z niczym.

Kwitnąć, o roślinie: wydawać kwiaty z pączków, rozkwitać; być ozdobionym, okrytym roślinami kwitnącemi (klomb); rozkwitać, jaśnieć świeżością, młodzieńczością; przen., być w dobrym bycie, opływać w szczęściu.

Kwitować, wydawać kwit na dowód odbioru należności; iron., k. z czego = wcale nie chcieć czego; k. z kim = wyrównywać wzajemne rachunki, należności.

Kwjetacja, łć., uspokojenie.

Kwjetysta, łć., zwolennik filozofji ukojenia.

Kwjetystyczny, łć., przym. od Kwjetyzm; k-na filozofja — p. Kwjetyzm.

Kwjetyzm, łć., dążenie do osiągnięcia spokoju, w celu zupełnego oddania ś. kontemplacji, jako najwyższego celu życia; obojętność na sprawy śwata.

Kwodlibet, łć., co kto lubi, co i ś. komu podoba; utwór muzyczny lub przedstawienie teatralne, złożone z rozmaitych urywków.

Kwoka, kura, mająca kurczęta albo siedząca dopiero na jajach; przen., przezwisko starej kobiety, ciągle gderającej; rodzaj moździerza (zdr. Kwoczka).

Kwokać, wydawać głos (o kurze, wodzącej kurczęta); przen., gderać, zrzędzić.

Kwolip. Gwoli.

Kwota, łć., pewna ilość pieniędzy (zdr. Kwotka).

Kyanometr, gr., Cyjanometr, przyrząd do oceniania stopnia błękitności nieba.

Kylistyka, gr., sztuka chodzenia na głowie i na rękach.

Kynografja, gr., opisanie psów.

Kyrie elejson! gr., Panie, zmiłuj się nad nami!






L


L, 12-ta litera w alfabecie; spółgłoska przedniojęzykowa, podniebienna.

L, liczba rzymska = 50.

Laba, nm., święto, odpoczynek, próżnowanie; przyjemność, uciecha, zabawa.

Labarum, łć., proporzec starożytny rzymski; kosztowny sztandar Konstantyna W. z monogramem,