Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/640

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

w grze = grać o stawkę 4 razy większą niż początkowo.

Kwadryga, łć., wóz starorzymski, zaprzężony w czwórkę koni (fig.).

Kwadryljon, łć., 1000 tryljonów liczba 1 z 15 zerami.

Kwadrypartycja, łć., podział na cztery części.

Kwadrywjum, łć., średniowieczne szkoły, w których uczono czterech nauk: gieometrji, arytmetyki, astronomji i śpiewu.

Kwagga, afr., zwierzę jednokopytowe, pręgowane (fig.).

Kwak, Kwakanie, głos kaczki.

Kwakier, ang., sekta protestancka w Anglji i Ameryce; przen., człowiek czystych obyczajów; przesadny skromniś.

Kwaknąć, wydać głos właściwy kaczkom.

Kwalifikacja, łć., uzdolnienie, zdolność do sprawowania jakiego obowiązku; świadectwo uzdolnienia; świadectwo policyjne dla otrzymania paszportu.

Kwalifikować, łć., oznaczać, do jakiej kategorji kto lub co ma należeć; k. ś. = nadawać ś., być odpowiednim.

Kwalitatywny, łć., jakościowy, k-a analiza chemiczna: wykazanie, jakie pierwiastki chemiczne znajdują ś. w danej próbie, bez oznaczenia ich proporcji i ilości; rozbiór chemiczny jakościowy.

Kwanga, rodzaj — łódki, używanej w Sjamie i Chinach (fig.).

Kwantum, łć., pewna ilość, pewna suma.

Kwantytatywny, łć., ilościowy; k-na analiza chemiczna, rozbiór chemiczny ilościowy, wykazanie, w jakiej proporcji pierwiastki chemiczne wchodzą w związek.

Kwapić ś., śpieszyć ś.

Kwapiony, pośpieszny, prędki.

Kwarantanna, wł., nakaz zatrzymywania w pewnej linji granicznej okrętów, osób albo zwierząt, przybyłych z miejsc, dotkniętych zarazą; miejsce i czas, przeznaczony dla tego zatrzymania.

Kwarc, nm., minerał pospolity, będący czystą krzemionką.

Kwarciany, łć., przym. od Kwarta; k-e wojsko = wojsko zaciężne, utrzymywane z kwarty (czwartej, a właściwie piątej części) dochodu z dóbr królewskich.

Kwarcyt, łć., skała kwarcowa ziarnista, zbita.

Kwargiel, nm., zwyczajny ser gnojony w małym formacie.

Kwarta, łć., miara dla ciał sypkich lub płynnych = ¼ garnca; w muz., nazwa czwartego tonu porządkowego od tonu zasadniczego; w fechtunku: cięcie w lewe ramię; w szkołach niemieckich: czwarta klasa; odbicie bili od trzech band bilardu przed trafieniem w cel zamierzony; w grze w rumel pikietę: sekwens czterech kart; w dawnej Polsce: dochód z królewszczyzn, z którego utrzymywane było wojsko kwarciane.

Kwartalne, łć., opłata za mieszkanie za 3 miesiące.

Kwartalnik, łć., pismo, wydawane raz na kwartał.

Kwartał, łć., czwarta część roku; dzielnica miasta.

Kwartana, wł., zimnica, wracająca co czwarty dzień.

Kwartant, łć., księga formatu in quarto.

Kwartecista, wł., muzyk, należący do kwartetu, grywający w kwartecie.

Kwarter, ang., jednostka wagi, czwarta część dawnego cent-