Kuper, kość krzyżowa; zakończenie tułowia u ptaków, z którego wyrastają pióra ogonowe (zdr. Kuperek).
Kupia, Kupla, handel, kupczenie; rzecz kupiona, nabytek.
Kupić, nabyć co za pewną cenę; przen., k. sobie kogoś = zjednać sobie, zyskać sobie czyjąś przychylność; tego u niego nie k. = o to łatwo u niego; w grze w karty: dobrać do swoich kart te, które pozostały po rozdaniu kart, t. zw. talon; biedę sobie k. napytać się biedy; można go dziesięć razy k. = łatwo go zjednać; podejść, oszukać; k. = zbierać w kupę, zgromadzać; k. ś., zbierać się, gromadzić się.
Kupidyn, łć., w mit., bożek miłości, przedstawiany w postaci skrzydlatego pacholęcia z łukiem i strzałami; przen., zalotnik.
Kupidynek, łć., podobizna bożka miłości, amorek (fig.).
Kupiec, wogóle: trudniący ś. handlem, handlujący, właściciel sklepu; właściciel sklepu korzennego, handlu win.
Kupiecki, przym. od Kupiec; handlowy.
Kupiectwo, stan, zajęcie kupca, handel, wszyscy kupcy.
Kupka, mała kupka, mała ilość; w lm. k-ki, skupienie zalążników na spodniej stronie liścia paproci.
Kupla, godło górnicze: młot i kilof na krzyż złożone (fig ); pas, sprzączka u pasa — p. Kupia.
Kuplecista, fr., śpiewak, wykonywający kuplety.
Kupler, nm., stręczyciel nierządu, rajfur, rufjan.
Kuplerstwo, nm., stręczenie w złej myśli, stręczenie do nierządu, rajfurstwo.
Kuplet, fr., zwrotka piosenki; w operetce: piosenka treści wesołej i na czasie, z powtarzającemi się w każdej zwrotce temi samemi wyrazami.
Kupna, w grze w preferansa, w winta: dwie karty odłożone na bok, talon, dokup.
Kupno, nabycie rzeczy na własność; rzecz kupiona; k. przysł., kupą, razem; w myśl. gęsto.
Kupny, dotyczący kupna, nabyty przez kupno, kupiony.
Kupon, fr., dowód procentowy, dołączany do papierów wartościowych, za którego przedstawieniem właściwa kasa wypłaca należny procent od tych papierów; odcinek od jakiejś tkaniny.
Kupować, nabywać jakąś rzecz za pieniądze; k. kota w worku = nie rozpatrując dobrze rzeczy kupowanej, nie zaznajomiwszy się z nią.
Kuprowina, nm., drobne miedziane pieniądze.
Kuprowy, krzyżowy, ogonowy (kręg, kość).
Kupryt, nm., czerwona ruda miedziana.
Kur, ptak kurowaty z rodziny bażantów; kogut; o pierwszych k-ach = gdy kury pierwszy raz pieją nad ranem.
Kur, ukr., odra, żarnica (choroba zakaźna).
Kura, samica ptaków kurowatych, samica koguta (fig.); idzie spać z k-ami = zaraz po zachodzie słońca; wygląda jak zdechła a. jak zmokła k. = ma minę nieszczęśliwą; bazgrze, jak k. patykiem = brzydko i niewyraźnie; w grze w preferansa: osobne notowanie wpadniętej, gdy się nie weźmie zadeklarowanej ilości lew.
