Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/520

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Karczmarzyć, zajmować ś. karczmarstwem, trzymać karczmę.

Karczoch, roślina pokrewna ostom, której nierozwinięte kwiaty są jadalne (fig.); ozdoba architektoniczna kamienna a. metalowa do rośliny karczocha podobna; wazon tejże formy.

Karczować, dobywać karcze, wykopywać pnie i korzenie po wyciętym lesie w celu otrzymania pola pod zasiewy a. pod łąkę.

Karczownica, maszyna do wydobywania z ziemi karczów, pni; ekstyrpator; przyrząd do głębokiego poruszania i spulchniania roli (f.).

Karczówka, motyka do karczowania.

Karczunek, czynność karczowania — p. Karczować; grunt wykarczowany, nowina.

Karda, łć., a. k. benedykta, gatunek chabra a. drapacza.

Kardacz, fr., ostra szczotka do czyszczenia skóry koni i bydła

Kardamon, Kardymon, gr., roślina podzwrotnikowa, należąca do imbierowatych, której owoce służą do przypraw i do lecznictwa.

Kardamonka, gr., owoc kardamonu (f.) nalewka na tych owocach.

Kardasz, Kierdasz, tur., brat, pobratymiec, przyjaciel, rodak.

Kardel, Kordel, fr., sznur, wić do związywania drzewa przeznaczonego na spław.

Kardjalgja, gr., ból żołądka.

Kardjograf, gr., przyrząd, automatycznie notujący ruchy serca.

Kardjografja, gr., anatomiczne opisanie serca.

Kardjogram, gr., rysunek graficzny z kardjografu wykazujący ruchy serca.

Kardjologja, gr., nauka o sercu.

Kardjopatja, gr., choroba serca.

Kardjotomja, gr., anatomja serca; wycięcie wpustu żołądka.

Kardy, łć., roślina warzywna z rodziny złożonych (fig.).

Kardymonek, gr., rodzaj ciastka z kardamonem.

Kardynalny, łć., główny, zasadniczy, fundamentalny.

Kardynalski, łć., przym. od Kardynał; otrzymać kapelusz k. = zostać kardynałem.

Kardynał, łć., godność najwyższa po papieskiej w kościele katolickim (fig.); napój z wina białego, pomarańcz i cukru; ptak wróblowaty z pięknym upierzeniem, żyjący w Ameryce (fig.).

Kardynałka, łć., wierzchni strój kobiecy, pelerynka; k-ki, gatunek wielkich gruszek i śliwek.

Kare, Karre, fr., czworobok, czworoboczny szyk wojenny piechoty (o czterech frontach); kwadratowy.

Karebataljon, Karabataljon, fr., bataljon, ustawiony w czworobok (fig.).

Kareciany, hiszp., przym. od Kareta.

Kares, fr., pieszczota, przymilanie się.

Karesować, fr., pieścić, pochlebiać, przymilać się.

Kareta, hiszp., powóz w formie