Kanibalizm, hiszp., ludożerstwo, krwiożerczość, dzikość, srogość, okrucieństwo.
Kanikularny, łć., upalny; wakacyjny.
Kanikuła, łć., gorące dni, upały; wakacje letnie; pomieszanie zmysłów, wścieklizna, szaleństwo.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9c/M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Kanjon.png/120px-M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Kanjon.png)
Kanjon, hiszp., głęboki jar, głęboki wąwóz górski, wyżłobiony przez rzekę w Ameryce Północnej (fig.).
Kanka, nm., cewka wydrążona, będąca zakończeniem strzykawki.
Kankan, fr., rozpustny taniec francuski z nieprzyzwoitemi giestami.
Kankanista, fr., tańczący kankana.
Kankroid, łć., obrzmienie rakowate.
Kankrologja, łć., opisanie raków.
Kankry, łć., wrzody złośliwe.
Kankryty, łć., skamieniałości raków morskich.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/59/M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Kanna.png/70px-M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Kanna.png)
Kanna, łć., rośl. kwiatotrzcina, paciorecznik (fig.).
Kanon, gr., miara, norma, przepis, prawidło; część Mszy Św.; regiestr oddzielnych części Pisma Św., przez Kościół katolicki przyjętych, przepisy prawa kościelnego; w muz. powtarzanie przez głos następny dźwięków głosu poprzedzającego; rodzaj śpiewu chóralnego; podatek gruntowy od dzierżaw wieczystych; w drukar. gatunek dużego pisma; k-ny = tablice drukowane, umieszczone na ołtarzu, zawierające wyjątki z ewangielji i niektóre modlitwy, odmawiane przez kapłana; prawo kościelne.
Kanonada, fr., długotrwałe strzelanie z dział, działobicie.
Kanoniczki, łć., zakon żeński według reguły kanoników.
Kanoniczny, gr., dotyczący kanonów, zgodny z kanonami; k-e prawo = prawo kościelne i religijne zatwierdzone przez Kościół; k-a wizyta = zwiedzanie parafji przez władzę duchowną; godzina k-a= stała godzina modłów u księży katolickich; stała godzina powrotu do domu.
Kanonik, łć., wyższy stopień w hierarchji duchownej katolickiej, członek kapituły; k-cy regularni = zakonnicy Bożego Ciała.
Kanonika, gr., umiejętność należytego stosowania władzy poznawczej; logika Epikura.
Kanonista, łć., znawca prawa i kanonicznego.
Kanonistyka, łć., prawo kanoniczne.
Kanonizacja, łć., uroczyste papieskie uznanie i ogłoszenie za Świętego a. za Świętą.
Kanonizator, łć., papież, decydujący kanonizację.
Kanonizować, gr., ogłaszać uroczyście za Świętego a. za Świętą.
Kanonja, Kanonikat, łć., godność kanonika; mieszkanie kanoników.
Kanonjer, fr., puszkarz, żołnierz przy działach, artylerzysta.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c9/M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Kanonjerka.png/140px-M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Kanonjerka.png)
Kanonjerka, nm., duża łódź wojenna, uzbrojona armatami (fig.).
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f6/M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Kanopy.png/60px-M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Kanopy.png)
Kanopy, gr., wyobrażenie bożka w kształcie beczki lub dzbana z głową i nogami (fig.).
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/78/M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Kanszyl.png/100px-M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Kanszyl.png)
Kanszyl a. Piżmowiec karzełkowaty, zwierzę ssące z rodziny kanszylów, z rzędu parzystokopytowych, podrzędu przeżuwających (fig.).