Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/510

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Kancerek, Kancerz, siatka mała na kiju do wybierania ryb z sieci a. do łapania raków.

Kancerować, łć., toczyć ciało (o wrzodach i ranach).

Kancerowaty, łć., rakowaty.

Kancik, nm., zdr. od Kant; brzeżek, rożek.

Kancjonał, łć., śpiewnik kościelny; kantyczki.

Kanclerski, łć., przym. od Kanclerz.

Kanclerstwo, godność i władza kanclerza.

Kanclerz, łć., dawniej: wysoki urzędnik, strzegący pieczęci państwa; dziś: pierwszy minister lub prezes ministrów; w Anglji: minister skarbu; urząd duchowny; wysoki urząd uniwersytecki; żart. kancelista.

Kancona, Kanzona, wł. pieśń; pewien rodzaj strofy.

Kanconeta, wł., piosnka.

Kandelabr, łć., świecznik o kilku ramionach (fig).

Kandyba, ukr., koń duży, rosły, szkapa niezgrabna; kobieta rosła, a schudzona; człowiek chromy, niedołężny.

Kandybura, rodzaj perkalu w duże kwiaty.

Kandydat, łć., starający się o urząd, o posadę, o godność; ubiegający się o co; stopień akademicki niższy od magistra; k. do posad sądowych, aplikant, praktykant sądowy, mający dyplom z ukończenia uniwersytetu; pomocnik, zastępca (forma ż. Kandydatka).

Kandydatura, łć., ubieganie się o wakujące miejsce, o urząd, o posadę; przedstawienie się przed wyborcami w celu otrzymania mandatu posła do sejmu; miejsce wakujące.

Kandydować, łć., ubiegać się o posadę, starać się o co.

Kandyz, fr., gatunek cukru, cukier oczyszczony, grubo skrystalizowany, cukier lodowaty.

Kandyzować, fr., powlekać cukrem, lukrować; k-ne owoce = owoce, smażone w cukrze.

Kandyżan, rośl. z rodzaju baldaszkowatych, rzepniczek.

Kanefory, gr., postacie kobiece z koszem kwiatów lub owoców na głowie, podtrzymujące belkowanie (fig.).

Kanel, łć., granat barwy różowawej.

Kanela, łć. cynamon.

Kanele, fr., prążkowania, ryte na wyrobach metalowych; żłobki półokrągłe, wycięte wzdłuż na kolumnach, inaczej: kanelowanie (fig.).

Kanelować, fr., robić żłobki na kolumnach.

Kanga, chińs., dyby zakładane przestępcom w Chinach na szyję (fig.); przen. wojna.

Kangar, nm.p. Kamgarn.

Kangur, Kanguru, austral., zool., zwierzę ssące workowate, roślinożerne (fig.).

Kani, Kaniny, przym. od Kania.

Kania, bot., grzyb z rodziny bedłkowatych; ptak drapieżny z rodziny sokołów; rodzaj ptaków błotniaków (fig.); czop a. zamek ciesielski; skrzydło, rondo u kapelusza.

Kanianka, roślina pasorzytna z rodziny powojowatych (fig.).

Kanibal, Kannibal, hiszp., ludożerca, dziki.