Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/508

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

dawna od 24 do 60 funtów; w grze: bierka, warcab, figura; płaski krążek kamienny albo metalowy do rzucania, dysk; k. czeski = szkło, wyrabiane szczególnie w Czechach, bardzo czystej wody, używane zamiast drogich kamieni; zna ś. na czeskich k-niach = nie da ś. podejść; gorący k. = gra dziecinna towarzyska; w chem., k. piekielny = azotan srebra (stopiony); k. filozoficzny = przez alchemików i filozofów średniowiecznych poszukiwana substancja a. mieszanina, za pomocą której mniemano, że można wytwarzać złoto; przen., coś niemożliwego do osiągnięcia nieziszczalnego, urojenie niedorzeczne; k. graniczny, k. wiorstowy; słupek kamienny, stanowiący znak; k., w nied., złóg kamienisty, utworzony w jamach ustroju (k. moczowy, k. nerkowy, k. żółciowy); w min. każdy minerał w stanie twardym, bez względu na gatunek, wielkość i kształt; osad, oskorupienie (k. kotłowy); k. młyński = płyta kamienna, służąca w młynie do rozcierania ziarn (fig.); przen., mieć k. młyński na głowie = mnóstwo kłopotów; k. szlifierski = toczydło; k-nie sztuczne, używano do brukowania ulic a. na chodniki = mieszanina piasku grubego a. żwiru z cementem, której nadają dowolną formę; k. probierczy = łupek krzemienny używany przez jubilerów do rozpoznawania metali szlachetnych; przen., k. siny — p. Miedź.

Kamionka, flaszka kamienna (2 fig.); kupa kamieni, zebranych z zagonów, z pola; bot.p. Chróścina, Borówka; zool. zwierzę z rzędu szczurowatych.

Kamionowaćp. Kamienować.

Kamiuszczek, zdr. od Kamień.

Kamizela, fr. (zdr. Kamizelka); ubiór męski, okrywający plecy i piersi, bez rękawów, noszony pod surdutem; kaftan, kurtka; rodzaj sukmany.

Kamlot, fr., dawniej: tkanina z wełny koziej a. owczej; gatunek tkaniny wełnianej a. jedwabnej.

Kamorra, wł., tajny związek zbrodniczy we Włoszech.

Kamorysta, wł., członek kamorry; rozbójnik.

Kamować, nm., wycinać zazębienia.

Kampa, hiszp., step.

Kampament, fr., obóz, biwak; popis rycerstwa; przegląd wojska, manewry wojska.

Kampan, fr., marmur szary a. ciemny, cieniowany czerwonawo, z żyłkami białemi i zielonemi.

Kampana, fr., dzwon, naczynie szklane w kształcie dzwonu; ozdoby srebrne i złote do stroju.

Kampanja, fr., wyprawa wojenna; wojna; przen., szereg czynności, prowadzonych energicznie i i zmierzających ku pewnemu określonemu celowi; k. fabryczna = właściwy czas fabrykacji, np. w cukrowni, gorzelni i t. p.; k. wyborcza = zabiegi stronnictw o przeprowadzenie wyboru swoich kandydatów.

Kampanula, łć., dzwonek (roślina) (fig.).

Kampańczyk, łć., żołnierz najemny.

Kampesz, meksyk., drzewo farbierskie, zwane inaczej błękiciec albo drzewo krwiste.

Kampować, fr., przebywać w polu, obozować.

Kamracki, fr., towarzyski, przyjacielski.

Kamraderja, Kamaraderja, Kamractwo, fr., koleżeństwo, związek przyjacielski.