Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/501

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Kahalny, hebr., członek kahału, oficjalista kahału.

Kahał, hebr., zarząd wyznaniowy gminy żydowskiej.

Kahan, tatar., chan.

Kaik, tur., długi, wązki, lekki statek turecki, czajka (fig.).

Kaim, Kain, bratobójca (od imienia biblijnego Kain); dozorca meczetu.

Kaimita, członek jakiejś sekty religijnej w dawnej Polsce.

Kaimowy, bratobójczy.

Kainit, gr., związek soli kuchennej z siarczanem magnezji, używany jako nawóz.

Kainozoiczne, gr., a. cenozoiczne formacje, formacje trzeciorzędowe: eoceńska, oligoceńska, mioceńska i plioceńska.

Kajać się, czego a. za co, k. ś. z czego = żałować czego; pokutować za co, wyrzekać ś.; k. ś. nad kim, nad czym = litować ś., żałować kogo, czego.

Kajak, tur., wązka łódka o jednym wiośle, przykryta stałym wiekiem z otworem na pomieszczenie jednego wioślarza (fig.).

Kajaput, malajs., Czarnobil, drzewo z rodu mirtowatych.

Kajasa, tur., turecki okręt nieduży.

Kajdaniarz, arab., więzień w kajdanach, skazany na ciężkie roboty; zbrodniarz, złoczyńca, gałgan, łotr.

Kajdany, arab., okowy, łańcuchy żelazne (f.); przen., pęta, więzy, niewola, brzemię, ciężar.

Kajecik, fr., zdr. od Kajet, mały zeszyt do pisania.

Kajet, fr., zeszyt do pisania, sekstern.

Kajfas, nm.p. Kalfas.

Kajle, nm., bicie, baty.

Kajmakan, tur., zastępca wielkiego wezyra; gubernator prowincji w Turcji.

Kajman, gujańsk., duże zwierzę z rodziny jaszczurowatych (fig.) — p. Aligator.

Kajper, nm., w gieol., piętro górne formacji trjasowej.

Kajuta, hol., pokój pod pokładem statku.

Kajzer, nm., cesarz.

Kajzerka, nm., bułeczka pszenna okrągła z przedziałkami na wierzchu.

Kakać, Kaku robić, odbywać potrzebę naturalną (w mowie dziecinnej).

Kakadu, malajs., gatunek papugi czubatej (fig).

Kakao, meks., zmielone owoce drzewa kakaowego czyli kakaowca (fig.), z których robi ś. czekolada lub napój zwany kakao.

Kakaowiec, meks., drzewo z rodziny zatwarowatych, rodzące strąki z ziarnami używanemi na pokarm.

Kakaowy, meks., przym. od Kakao; k-e masło = olej stężały z nasion drzewa kakaowego.

Kakatos, rodzaj statku wodnego.

Kakemono, jap., ściana ruchoma z malowanej ręcznie tkaniny jedwabnej, z gazy a. papieru.

Kakierlak, hol.p. Albinos.

Kakistokracja, gr., panowanie najgorszych.

Kakofonja, gr., rozdźwięk, nieprzyjemny dźwięk; dysharmonja, dysonans.