Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/463

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Inkrutowiny, lit., blp., uczta, sprawiona z powodu wprowadzenia się do nowego mieszkania, wprowadźmy.

Inkryminacja, łć., obwinienie.

Inkryminować, łć., oskarżać o zbrodnię, obwiniać, ulegać zarzutowi

Inkryminowany łć., artykuł, pismo, książka, ustęp w książce, podlegające zarzutowi nielegalności.

Inkub, łć., duch złośliwy.

Inkubacja, łć., w przeciąg czasu od zarażenia ś. aż do ukazania ś. pierwszych objawów choroby; wysiadywanie piskląt (jaj); w starożytności: spanie w świątyniach w celu otrzymania od bogów w czasie snu wskazówek uzdrawiających.

Inkubacyjny łć., okres choroby, czas, w ciągu którego zarazek rozwija się w ciele, nie wywołując jeszcze objawów choroby.

Inkubator, łć., wylęgacz, przyrząd do sztucznego wylęgania kurcząt (fig.).

Inkulkować, łć., wmawiać, wdrażać, wpajać

Inkulpacja, łć., obwinienie, oskarżenie.

Inkulpat, łć., obwiniony.

Inkulpować, łć., obwiniać.

Inkunabuły, łć., najpierwsze druki, pierwsze książki drukowane od wynalazku druku do początku w. XVI

Inkursja, łć., napad, najazd, wtargnięcie.

Inkuz, łć., medal źle odbity.

Inkuzowaćp. Inkulpować.

Inkwarto, łć., w formacie ćwiartki (¼) arkusza.

Inkwirent, łć., urzędnik, prowadzący śledztwo.

Inkwirować, łć., prowadzić śledztwo, badać sądownie, przesłuchywać, indagować.

Inkwizycja, łć., badanie sądowe, śledztwo; dawny sąd duchowny do śledzenia i karania kacerzy a. obwinionych o przestępstwo polityczne.

Inkwizycyjny, łć., od Inkwizycji; śledczy, badawczy; i-a zasada, a. śledcza w procesie karnym, w przeciwstawieniu do zasady swobodnej rozprawy stron.

Inkwizyt, łć., podlegający śledztwu, oskarżony.

Inkwizytor, łć., inkwirent, członek inkwizycji; wielki i. = przełożony inkwizycji (w Hiszpanji, Wenecji, Holandji).

Innerwacja, łć., wpływ nerwów na usposobienie i na umysł; unerwienie, ogół nerwów właściwych jakiemu narządowi.

Innogatunkowy, będący innego gatunku.

Innojęzyczny, mówiący innym (obcym) językiem.

Innomyślny, inaczej myślący, mający myśl odmienną.

Innoplemienny, należący do innego plemienia.

Innorodny, będący innego rodu plemienia, obcy, innego rodzaju.

Inność, Inszość, różność, odmienność.

Innotescencja, łć., oznajmienie, uwiadomienie, wezwanie do sądu.

Innowacja, łć., nowość, nowy obyczaj wprowadzony, nowy pomysł, reforma.

Innowator, łć., wprowadzający innowacje.

Innowierca, inaczej wierzący, innego wyznania, różnowierca.

Innowierstwo, różnowierstwo, wyznawanie innej religji.

Innuować, łć., napomykać, dawać do zrozumienia.

Inny, Inszy, nie ten, nie taki; rz., nie ta osoba, nie ten człowiek, drugi; kto i. = inny; coraz i. odmienny, nowy; i-a, dom. rzecz. = co innego.