Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/461

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Infimista, Infimus, łć., uczeń najniższej klasy, żak, smarkacz.

Infinitezymalny łć., rachunek, rachunek ilości nieskończenie małych.

Infirmerja, fr., szpital na małą skalę, szpitalik, izba dla chorych przy zakładach (w klasztorze, w więzieniu i t. p.).

Infirmerka, fr., kobieta, doglądająca chorych.

Inflamacja, łć., zapalenie, zaognienie.

Infleksja, łć., załamywanie się promieni światła.

Infleksyjne łć., języki, języki, nie mające odmian gramatycznych czyli fleksji.

Influenca, Influenza, wł., rodzaj zakaźnej gorączkowej choroby, grypa.

Influencja, łć., wpływ, oddziaływanie; działanie przez wpływ.

Infoljo, łć., w formacie arkusza.

Informacja, łć., objaśnienie; powiadomienie, zasiągnięcie wiadomości; udzielona wiadomość, wskazówki.

Informacyjny, łć., udzielający wiadomości, objaśnień.

Informator, łć., ten, kto objaśnia, poucza, daje wskazówki; książka, zawierająca objaśnienia treściwe z jakiej dziedziny.

Informować, łć., kogo o czem, zawiadamiać, objaśniać, udzielać wiadomości, i. ś., zasięgać wiadomości, wywiadywać ś.

Infrakcja, łć., złamanie przysięgi, zerwanie umowy, układów; przestąpienie prawa.

Infuła, łć., nakrycie głowy biskupa, mitra (fig.); przen., dostojeństwo biskupie, biskupstwo.

Infułat, łć., prałat, mający prawo używania infuły, pastorału i innych oznak biskupich.

Infułata, łć., probostwo, do którego przywiązane jest prawo noszenia infuły.

Infułazja, łć., mieszkanie infułata.

Infułka, łć., grzyb z gatunku piestrzenicy.

Infuzja, łć., nalanie płynem, namoczenie (ziół); naciąg, napar, nalewka.

Infuzorje, łć., wymoczki, mikroskopijne zwierzątka (fig.)

Ingierencja, łć., uprawnienie do wykonania jakiejś kontroli lub wpływu na czyjąś działalność; mieszanie się do czegoś, wtrącanie się, wpływanie.

Ingredjencje, łć., blp., przyprawy, przymieszki, dodatki, części wchodzące w skład mieszaniny.

Ingres, łć., objęcie władzy biskupiej przez uroczyste wejście biskupa do katedry.

Ingresja, łć., wtargnięcie, zalew lądu przez morze.

Ingrosator, łć., wpisujący do ksiąg, szczególnie hipotecznych.

Ingrosować, łć., wpisywać do ksiąg, szczególnie hipotecznych.

Ingrycht, nm., w ślus., przegródka w zaniku, przechodząca przez wcięcie w kluczu przy otwieraniu.

Inhalacja, łć., wdychanie, wsiąkanie, wdziewanie; w lecznictwie: wdychanie lekarstw w postaci pary lub pyłu za pomocą pulweryzatorów.

Inhalator, przyrząd, który rozpyla i wydmuchuje płyn, mający być wziewanym (fig.).

Inherencja, łć., przynależytość, stosunek dwóch rzeczy od siebie nieodłącznych

Inhibicja, łć., sądowne wstrzymanie sprawy, przeszkodzenie, zakaz, niedopuszczenie.