ścianka z obrazami świętych pomiędzy nawą a prezbiterjum w cerkwiach (fig.).
Ikosaedr, gr., dwudziestościan (postać krystalograficzna).
Ikosytetraedr, gr., dwudziestoczterościan prawidłowy.
Ikra, jajka zwierząt kręgowych zimnokrwistych (ryb); łydka, muskuły w łydce.
Ikrowiec, Ikrzyca, wapień ziarnisty.
Ikrzak, ryba samica, składająca ikrę.
Ikrzasty, obfitujący w ikrę.
Ikrzyć się (o rybach), puszczać ikrę, parzyć się, trzeć się.
Ilarcha, gr., dowódca oddziału w starożytnej Grecji.
Ilasty, mający w składzie ił.
Ile, przysł., o ile = jak wiele (z domyślnym tyle), jak dalece; o i. pamiętam; dam mu, i. będę mógł, i. głów, tyle sposobów myślenia; przy imionach męskich: ilu? pytając = jak wiele?: i. osób? ilu było mężczyzn?; = jako: jako obywatel, płacę podatki; zwłaszcza, mianowicie, osobliwie, nadewszystko; i. że = tembardziej, że; i. tyle = nieco.
Ile, gr., w dawnym wojsku greckim oddział jazdy złożony z 200 ludzi.
Ilekolwiek, Ilekolwiekbądź, przys., jakakolwiek liczba, ilechcąc.
Ilekroć, przys., ilekolwiek razy, ile razy, każdym razem; z zapytaniem = ile razy?
Ilekrotnie, Ilokrotnie, przys., ile razy.
Ilekrotny, Ilokrotny, ile razy powtórzony.
Illacja, łć., podanie ustne jednostronne do sądu albo urzędu, z powodu pominięcia jakiegoś dowodu ważnego; dochód, przychód.
Illacyjny, łć., jednostronny (wyrok).
Illata, łć., wniosek; majątek posagowy żony, wiano.
Illegalny, łć., nielegalny.
Illogistyczny, gr., nielogiczny.
Ilma, Ilmak, roślina wiąz.
Iloczas, w prozodji: długość czasu na wymówienie samogłoski a. zgłoski (łć., quantitas), krótkość a. długość zgłoski; prozodja.
Iloczyn, w arytm., wynik mnożenia liczb (produkt).
Ilokrotny, ile razy powtórzony.
Iloraki, ilu gatunków, liczb itp.
Ilorako, ilu sposobami.
Ilorakość, ilość gatunków albo sposobów, rozmaitość.
Iloraz, w arytm., wynik dzielenia liczb.
Ilostka, część ilości, będąca sama dla siebie oddzielną ilością
Ilościowo, pod względem ilości, z uwagi na ilość.
Ilość, w matem., wszelka wielkość ogólna, liczba powstająca z jednostek; pewna liczba, wielość; część, doza; zakres przedmiotów albo pojęć podpadających pod jedno pojęcie; w fiz., i. ruchu ciała: iloczyn masy przez jego prędkość.
Ilota, gr., — p. Helota.
Iluminacja, łć., oświetlenie uroczyste, ozdobne; kolorowanie farbami rękopisów średniowiecznych.
Iluminat, łć., zwolennik powrotu ludzkości do urządzeń patrjarchalnych (nazwa wolnomyślnych sekciarzy niemieckich z końca wieku XVIII).
Iluminator, łć., oświetlający; okno kajuty okrętu; koloryzujący rysunki farbami.
Iluminować, łć., oświetlać uroczyście; oświecać; ozdabiać farbami, kolorować (inicjały w rękopisach średniowiecznych).
Ilustracja, łć., rysunek, rycina w książkach albo w pismach, objaśniająca tekst; czasopismo ozdobione rycinami, obrazkami;
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/453
Ta strona została przepisana.
