Husyta, wyznawca nauki Jana Husa; w lm. H-ci = bracia czescy; h. a. h-t = Chasyd; przen., człowiek mądry, uczony.
Husytyzm, czes., nauka i zasady Husa.
Huś, huś! husiajże mi husiaj! śpiew przy kołysaniu.
Huśla, czes. — p. Gęśl.
Huślar, ukr., gęślarz, guślarz.
Huśtać, kołysać, bujać; h. ś., kołysać się, bujać się.
Huśtawka, przyrząd do huśtania ś., składający się z krzesła a. deski zawieszonej powrozami na słupach (fig.).
Huśtnięcie, zabujanie, zakołysanie.
Huta, nm., fabryka, w której przetapiają metale lub robią szkło.
Hutman, nm., dozorca huty, hutniczy.
Hutmistrz, nm., urzędnik hutniczy, pilnujący i kierujący robotami w hutach.
Hutnictwo, nm., nauka o zasadach chemicznych wytapiania metalów z rud; metalurgja; fabrykacja szkła w hutach.
Hutniczy, nm., przym. dotyczący hutnika lub hutnictwa; rzecz., dozorca huty, hutman.
Hutnik, Hutarz, nm., robotnik pracujący w hucie.
Hutor — p. Chutor, p. Futor.
Huzar, węg., żołnierz z lekkiej jazdy, ubrany i uzbrojony z węgierska (fig.); kiełek wychodzący z pod plewy ziarna moczonego słodu; przednówek, czas głodu.
Huzarka, węg. (forma ż od Huzar); żona a. służąca huzarska; rodzaj spencerka węgierskiego.
Huzarski, przym. od Huzar; h-a pieczeń = pieczeń wołowa przekładana farszem.
Huzia! Huź! wykrz., szczwanie psów; h. na kogo = wpaść ostro na kogo z wymówką.
Huź go! huź! Huź ha! — p. Huzia.
Hy — p. także Hi i Hj.
Hybel — p. Hebel.
Hybernować, łć., zimować.
Hybryd, Hybryda, łć., stworzenie, pochodzące z pomieszania dwu rozmaitych gatunków, dwu ras; mieszaniec; wyraz, utworzony z dwu języków.
Hybrydyzm, łć., krzyżowanie ras, mieszanie gatunków.
Hyc! wykrz. oznaczający skok, szust; h. rzecz., nm., żelazo rozpalone do białości; gorąco, upał.
Hycać, dok. Hycnąć, skakać, podskakiwać, przeskakiwać, zeskakiwać.
Hycel, nm., sługa katowski, oprawca; łapacz psów; czyściciel miejski; przen., łotr, szubrawiec, hultaj; żart., salceson najpośledniejszy, psi, kadryl.
Hyclówka, żona hycla; przen., łajdaczka.
Hycnąć — p. Hycać.
Hycować, nm., puścić silny ogień na wędzące się mięso; rozpalać żelazo do hycu; h. a. hyrować, podnosić żagle.
Hydliwy, Hydny, ohydny, obrzydliwy.
Hydra, gr., gad, gadzina, smok, przen., zły duch, nieszczęście, przeciwności, zło, ciągle szerzące się, trudne do wykorzenienia; wąż wodny; rodzaj zwierzęcia jamochłonnego drobnych rozmiarów (fig.); h. a. wąż: gwiazdobiór.
Hydrat — p. Hidrat.
Hydzić, ohydzać, obrzydzać, mazać, mierzić, czernić, szkalować;
