Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/447

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

ironją połączona; wesołość dowcipna i żartobliwa; w lm. h-y = kaprysy.

Humorek, łć., zdr. od Humor; dobre lub złe usposobienie, kapryszenie; różowy humor: podchmielenie.

Humoreska, fr., powiastka wesołej treści, opowiadanie humorystyczne; krótki utwór muzyczny pełen pogodnego humoru.

Humorysta, fr., opowiadający z humorem, dowcipnie; pisarz obdarzony humorem.

Humorystyczny, łć., pełen humoru, wesołości, dowcipny, zabawny; satyryczno-dowcipny, pobudzający do wesołości, śmieszny.

Humorystyka, łć., rodzaj literatury, której cechą jest humor; iron., rzeczy lub czyny śmieszne, naiwność, niedołęstwo, niekonsekwencje śmieszne w czynach ludzkich.

Humus, łć., ziemia urodzajna, czarnoziem, próchnica.

Huncwocki, Huncfocki, szelmowski, łajdacki, łotrowski.

Huncwot, Huncfot, nm., niegodziwiec, nicpoń, łotr, wisielec; kawałek skóry lub gwoździk przy obcasie buta dla ułatwienia zdejmowania obuwia.

Hunt, nm., wózek do przewożenia rud, węgla i soli w kopalniach (fig.).

Hunter, ang., koń angielskiej rasy, używany do polowania parfors.

Hura! Huraha! Hurra! wykrz., oznaczający wesołość; okrzyk zwycięstwa, powitania, wiwat!

Huragan, karaib., orkan, gwałtowna burza na morzu, wielki gwałtowny wicher.

Hurba, ukr., hurma, kupa, zaspa; tłum ludzi, gromada.

Hurdu-burdu! wykrz., oznaczający stukot, hałaśliwość, niepokój, burdę, fukanie, zawadjactwo.

Hurgot, Hurkot, turkot, łoskot, stuk.

Hurgotać, Hurkotać, stukać, wydawać łoskot, turkotać.

Hurm, Hurma, ukr., kupa, gromada; chmara, masa, wielka ilość.

Hurmem, Hurmą, przysł., tłumnie, gromadą.

Huron, Hurońska formacja, grupa skał osadowych pierwotnych.

Hurt, nm., płoty ruchome do ogradzania na polu bydła lub owiec; przen., stado, trzoda, tabun, gromada; kamień narożny, mający dwa boki pod kątem prostym; ryczałtowa sprzedaż lub kupno; zbiór wielu jednostajnych przedmiotów; h-em, na h. = wszystko razem, ryczałtem, ogółem.

Hurtować, nm., w hurtach na polu bydło lub owce przez noc trzymać, dla ugnojenia pola; zasilać pole w ten sposób.

Hurtownik, nm., kupiec, hurtem towary kupujący lub sprzedający, angrosista.

Hurtowny, Hurtowy, nm., ryczałtowy, zbiorowy, na wielką skalę.

Hurysa, Huryska, arab., dziewica hoża, młoda, w raju Mahometa, w której objęciach oczekują wiernego niewysłowione rozkosze.

Husar, węg.p. Huzar; rozbójnik, korsarz u Serbów.

Husarja, Usarja, węg., zbior., pułki husarskie.

Husarz, Usarz, węg., jeździec pancerny w dawnym wojsku polskim, w przyłbicy, ze skrzydłami u zbroi, uzbrojony kopja; kopijnik (fig.).

Husycki, przym. od Husyta; odnoszący się do wyznawców Husa.

Husytp. Chasyd.