Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/387

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

sów, latający w dzień i odznaczający się zdolnością robienia szybkich zwrotów; g. a. serojeszka, surojadka, krajowy grzyb jadalny z grupy bedłek (fig.); rodzaj potrawy z krup i mięsa.

Gołąbka, gołębica; pieszcz. = duszka, serce, kochaneczka; niewinna, naiwna, czysta, skromna istota; bezbronna ofiara.

Gołek, bot., roślina z rodziny storczykowatych; koźlarek (fig.).

Gołębi, przym. od Gołąb; g-ie zielep. Witułka zwyczajna.

Gołębiarz, hodujący albo handlujący gołębiami, amator gołębi — p. Jastrząb g. i Sokół g.

Gołębica, samica gołębia, gołąbka.

Gołębię, Gołębiątko, pisklę gołębie.

Gołębieniec, Gołębiniecp. Gołębnik; bot.p. Drjakiew górna.

Gołębina, mięso gołębie.

Gołębnik, Gołębiniec, budyneczek dla gołębi.

Gołgotaćp. Gulgotać.

Gołka, odmiana pszenicy zwyczajnej.

Goło, przys. od Goły; ubogo, kuso.

Gołoborze, Gołobórz, Golaźń, miejsce, pozbawione lasu; pole po wykarczowanym lesie.

Gołoborzyć, wycinać las.

Gołobrody, przym., bezbrody; rzecz., goło wąs, młodzik.

Gołobrzegi, brzegi płaskie, odkryte.

Gołobrzuch, ryba kostołuska, jesiotrowata.

Gołocićp. Ogołocić.

Gołogłowy, z odkrytą głową, łysy.

Gołoledź, lód ślizki, powstały z wody deszczowej a. ze śniegu po odwilży; stoję, jak na g-dzi = jestem w niebezpieczeństwie.

Gołonogi, bosy.

Gołoskrzydły, o skrzydłach jeszcze nieopierzonych.

Gołosłowny, w samych słowach zawarty, słowami tylko wyrażony, ustny; na słowach tylko, nie na faktach oparty, bezpodstawny, nieudowodniony, w czczych wyrazach wypowiedziany.

Gołość, golizna, nagość; bieda, ubóstwo, niedostatek.

Gołotap. Hołota.

Gołowąs, młodzik bez wąsów, młokos.

Gołowąsy, bezwąsy.

Goły, nieokryty, nieodziany, nagi, obnażony; łysy; bez pierza, bez łuski; bosy; niezakryty, nienakryty (pod g-em niebem); niezarosły, nieobrosły, nieopierzony; bez przydatków; przen., czczy, gołosłowny, daremny, bez znaczenia, marny; próżny (z g-mi rękami); ubogi, golec ('g. rozboju ś. nie boi); szczery (g. piach); g. miecz = dobyty; ustny, nie stwierdzony pismem, nie poparty dowodami; czysty, niezapisany; nieuzbrojony; nie odejść z g-emi rękami = bez pieniędzy, bez datku.

Gołyszp. Golec, — p. Hołysz.

Gomfolit, gr., rodzaj skały okruchowej, zlepieniec różnorodny.

Gomoły, tępo zakończony, bezrogi; przen., gładki, niewieści.

Gomołówka, roślina z rodziny przekwiatowatych.

Gomon, nm., zwada, kłótnia, poswarka, swar, zatarg, chryja, awantura; piekło, tartas, wrzawa, zamieszanie; bajeczny pochód zwierząt, roślin i kamieni, hałaśliwy pochód.

Gomonić, hałasować.

Gomółka, bryłka z sera twarożnego, kukiełka z twarogu (zgr. Gomóła).