Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/386

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Goeletta, fr., mały statek trójmasztowy (fig.).

Gofry, fr., ciastka deserowe; badjanki, wiórki, wafle.

Gogo, Gogątko, laluś wymuskany, bezmyślny, strojniś, fircyk.

Gograbia, Gograf, nm., dawniej sędzia powiatowy.

Goić, leczyć rany zewnętrzne, zabliźniać; łagodzić, uśmierzać, koić, uspakajać; g. ś., zabliźniać ś., zarastać (o ranach).

Goj, Goim, hebr., nazwa, dawana przez żydów innowiercom.

Gojawa, hiszp., drzewo amerykańskie z rodziny mirtowatych o owocach jadalnych (fig.).

Gojenie, zabliźnianie, leczenie.

Golarnia, izba do golenia; zakład golarza, balwiernia.

Golarski, przym. od Golarz; felczerski, balwierski, cyrulicki.

Golarz, golibroda, balwierz, cyrulik, fryzjer.

Golas (zdr. Golasek), człowiek goły; placek z mąki żytniej razowej.

Golaźńp. Gołoborze.

Goldkrem, ang., maść, kosmetyk do rąk i twarzy, chroniący skórę i nadający jej białość; koldkrem.

Goldwaser, nm., wódka gdańska słodka na anyżu i kminie z listeczkami złota malarskiego.

Golec, człowiek goły, obnażony; hołysz, biedak; charłak.

Goleć, nied., stawać ś. gołym, tracić mienie, biednieć.

Goleniowy, przym. od Goleń; kość g-a.

Goleń, rz. ż., część nogi od kolana do stopy (fig.).

Golf, fr., zatoka morska, odnoga; ang., rodzaj gry na wolnym powietrzu, polegający na podrzucaniu kul specjalnemi kijami (fig.).

Golfstrem, ang., prąd zatokowy; ciepły prąd morski, wypływający z zatoki Meksykańskiej i opływający brzegi Europy.

Golgota, chald., wzgórze, na którym ukrzyżowano Chrystusa; męczeństwo, cierpienie; miejsce kaźni.

Golgotaćp. Gulgotać.

Golibrodap. Golarz.

Golić, gołym czynić; strzyc a. obcinać włosy, wąsy albo brodę brzytwą; przen., zdzierać, łupić, drzeć, ogołacać, obierać; g. wódkę, żart., pić wódkę; g. ś., golić sobie zarost na twarzy.

Golirdoża, wł.p. Goljard.

Golizna, miejsce gołe, szczególniej pole niezarosłe; bieda, niedostatek, pustki w kieszeni; przen., gołota, biedacy, charłacy, golcy.

Goljard, Golirdoża, wł., w wiekach średnich aktor wędrowny.

Goljat, hebr., olbrzym filistyński, który pokonał Dawida; przen., olbrzym; żart., golec, hołysz.

Golnąć, od Golić; palnąć, uderzyć, huknąć, strzelić; chwytnąć, złapać, ukraść; wypić, wychylić; g. sobie = upić się.

Golonka, część szynki od kolanka z kością goleniową.

Goluchny, Golusieńki, Goluteńki, Golutki, zdr. od Goły; zupełnie goły, nagusieńki.

Gołąb, ptak, należący do rzędu gołębi (fig.); lm., rząd ptaków o krótkim dziobie z narością u nasady, długich skrzydłach i nizkich nogach; zdr. Gołąbek; gwiazdozbiór na półkuli południowej.

Gołąbek, mały gołąb; przen., pieszcz., serce, kochanie, duszka, niewiniątko; motyl z grupy sfink-