Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/35

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

wybranych pierwszych uczniów Chrystusa; przen. — szerzyciel gorliwy jakiej idei, zasady.

Apostołka, kobieta apostołująca; apostołowanie.

Apostołować gr., szerzyć, krzewić gorliwie jaką ideę, zasadę.

Apostrof gr., przecinek umieszczany u góry między dwoma wyrazami lub literami, zamiast opuszczonego dźwięku (w niektórych językach obcych).

Apostrofa gr., figura retoryczna, polegająca na nagłym zwrocie mowy do obecnych lub do nieobecnych, jak gdyby byli obecnymi, a nawet do rzeczy martwych; przemówienie.

Apoteoza gr., wyniesienie kogoś do rzędu bogów (u dawnych Rzymian); przen. — ubóstwienie, oddawanie komuś czci nadzwyczajnej; artystyczne utworzenie grupy, wyobrażającej bohaterów wśród chwały.

Apozycja łć., (gram.) dopowiedzenie.

Aprehendować łć., brać co do serca, przejmować się czem, dbać o co, nie lekceważyć czego.

Aprehensja łć., obawa, bojaźń.

Apretura łć., ostateczne wykończenie tkanin i nadanie im powierzchowności, wymaganej do handlu.

Aprjorystyczny łć., od A priori, t. j. z góry, np. A. zdanie lub sąd = wydany z góry, mający być następnie udowodnionym; wyrokowanie powzięte z myśli, z góry, naprzód, bez dowiedzenia.

Aprobacja łć., pochwała, uznanie za dobre.

Aprobata łć., potwierdzenie, pozwolenie; pozwolenie władzy duchownej na drukowanie książek.

Aprobować łć., potwierdzać, pochwalać, uznawać za dobre.

Aproksymatywnie łć., przysł., w przybliżeniu (do prawdy).

Aprosza fr., rów zasłoniony, którym nieprzyjaciel podstępuje pod twierdzę obleganą, przykop.

Apsydap. Absyda.

Apsydy gr., (astr.), dwa punkty eliptycznej drogi planety: największego jej oddalenia od słońca (afeljum)i najmniejszego (peryheljum).

Apteczka zdr. od Apteka; izdebka lub częściej szafa, skrzynka, gdzie się przechowują wódki, słodycze, lub lekarstwa domowe w gospodarstwie.

Apteczny, tyczący się apteki, właściwy aptece (np. zapach); lekarski, leczniczy, sprzedawany w aptece; zawierający materjały z których się robią lekarstwa (skład).

Apteka gr., miejsce, gdzie się lekarstwa robią i wydają.

Aptekarski, tyczący się aptekarza lub aptekarstwa. A. cena = nadmierna cena, wysoka cena. A. wagi: odznaczające się wielką ścisłością.

Aptekarz, właściciel apteki; ten, co lekarstwa przygotowuje i sprzedaje.

Ara, gatunek papugi, żyjącej w Brazylji o pięknem jaskrawem upierzeniu (fig.).

Arabesk fr., rodzaj ozdoby fantazyjnej, naśladującej splot gałązek, liści, kwiatów, linji (fig.).

Aragonit, minerał z gatunku wapieni.

Arak tur.,, mocny napój wyskokowy, wyrabiany z ryżu, z palmy lub z trzciny cukrowej.

Aranżer fr., urządzający tańce, zabawy.

Aranżować fr., urządzać, porządkować, układać.