Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/34

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

chrapkę na kogo, ostrzyć zęby na kogo, chcieć komu co złego wyrządzić, chcieć się zemścić.

Aplaudować łć., oklaskiwać, dawać oklaski, bić brawo; chwalić, pochwalać głośno.

Aplauz łć., oklask, brawo; pochwala głośna, poklask.

Aplikacja łć., pilność, pilne, gorliwe przykładanie się do czego (np. do nauki); początkową praktyka biurowa zwykle bezpłatna; zastosowanie, przystosowanie, np. zasady ogólnej do szczególnego przypadku.

Aplikant łć., praktykant biurowy.

Aplikatura włs. prawidłowy układ palców przy grze na instrumencie muzycznym.

Aplikować łć., stosować, zastosowywać, przystosowywać; odbywać początkową praktykę biurową. A. się, przykładać się do czego.

Aplomb fr., pewność siebie w ruchach i zachowaniu.

Apodyktyczny gr., stanowczy (ton, mowa); pewny, niezbity, niezaprzeczony.

Apoftegmat gr., lm. A-a, krótkie, jędrne zdanie, sentencja; epigramat, fraszka.

Apoftegmatyczny przym. od Apoftegmat, treściwy, jędrny, zwięzły.

Apogieum gr., ndm., najdalszy punkt od ziemi na orbicie księżyca; przen. szczyt, zenit, punkt kulminacyjny, najwyższy.

Apokalipsa gr., Objawienie Ś-go Jana (księga stanowiąca cześć końcową Nowego Testamentu).

Apokaliptyczny przym. od Apokalipsa, niezrozumiały, zagadkowy, pełen przenośni, (np. styl),

Apokryf gr., utwór piśmienniczy podrobiony; utwór podany pod nazwiskiem autora, który go nie napisał.

Apokryficzny przym. od Apokryf.

Apolin, Apollo, bożek słońca i poezji; (fig), przen. ideał piękności męskiej; dziatwa Apolina = p. Dziatwa.

Apollo, gatunek motyla (fig.).

Apolog gr., bajka ze świata zwierzęcego lub roślinnego, zawierająca pewien morał.

Apologieta rz. m., pisarz kościelny, walczący w swoich pismach w obronie wiary chrześcijańskiej.

Apologietyka gr., nauka obrony prawd wiary chrześcijańskiej.

Apologja gr., mowa lub pismo usprawiedliwiające, broniące.

Aponeuroza gr., (anatom.), błona twarda, ścięgnista; rozścięgno.

Apopleksja gr., nagły napływ krwi do mózgu, zawieszający jego czynności; nagły napływ do rdzenia pacierzowego, do płuc, do serca. A. piorunująca, śmiertelny atak apopleksji.

Apoplektyczny przym. od Apopleksja. A. atak = apopleksja.

Aportować fr., (o psie), przynosić na rozkaz jaki przedmiot lub zwierzynę ubitą.

Apostata gr., rz. m., odstępca od wiary, odszczepieniec.

Apostazja gr., odstępstwo od wiary chrześcijańskiej.

Aposterjoryczny łć., od A posteriori  t. j. ze skutków wyprowadzony, np. sąd, zdanie A-e = wyprowadzone z faktów, ze zbadania.

Apostolski, dotyczący Apostołów. Skład A. = wyznanie wiary chrześcijańskiej: «Wierzę w Boga» i t. d. Stolica A. = stolica papiezka.

Apostolstwo gr., posłannictwo; opowiadanie wiary chrześcijańskiej w krajach pogańskich; szerzenie jakiejś nauki, jakichś zasad.

Apostoł gr., jeden z dwunastu