Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/347

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Fuksszwanc, Fuchsszwanc, nm., piłka ręczna (fig.).

Fuksyna, nm., barwnik anilinowy w postaci proszku, barwiący na czerwono.

Fular, fr., lekka tkanina jedwabna; chustka z tej tkaniny.

Fulguryt, łć., strzałka piorunowa, rurka powstała z piasku, stopionego wskutek uderzenia piorunu, piorunowiec; gatunek materjału wybuchowego.

Fulminacja, łć., trzask, szczęk, łoskot; grzmot; wygłaszanie klątwy kościelnej.

Fulminant, łć., fukający, gromiący, łający.

Fulminaty, łć., pioruniany; sole kwasu piorunowego.

Fulminować, błyskać, grzmieć, gwałtownie eksplodować; wybuchać gniewem, piorunować, oburzać się, fukać.

Fuma, w lm. Fumy, łć., próżność, nadętość, zarozumiałość, pycha, duma, pańskie tony, zadzieranie nosa, udawanie, blaga.

Fumarola, wł., źródło, z którego wydziela ś. przeważnie para wodna, a z nią kwas siarczany, kwas borny, związki chloru i t. p. (fig.).

Fumigacja, łć., okadzanie, okurzanie.

Funcik, nm., zdr. od Funt, zaledwie funt.

Funda, łć., rub., poczęstunek, ugoszczenie, uraczenie a. jakakolwiek przyjemność, za którą płaci zapraszający.

Fundacja, łć., założenie, zbudowanie, wzniesienie swoim kosztem; ufundowanie czego, zapis, legat, ofiara, nadanie; to, co ufundowano, zakład ufundowany.

Fundament, łć., podstawa budowli, podwalina; grunt, podstawa, opora, podpora, zasada, racja, moc; w druk., płyta w maszynie, na którą zsuwa się formę, mającą się drukować.

Fundamentalny, łć., zbudowany na mocnym fundamencie a. służący za fundament; gruntowny, trwały, silny, dobrze zbudowany (gmach f.); zasadniczy, podstawowy, główny, kardynalny (dowód f., bibljoteka f-a).

Fundatarjusz, łć., ten, co dzierży nieruchomość z czyjego nadania, lennik.

Fundator (forma ż. Fundatorka), łć., założyciel, nadawca; ten, co funduje, urządzający fundę.

Fundować, łć., zakładać, budować swoim kosztem, ustanawiać; opierać na pewnych zasadach, zasadzać, gruntować; rub., f. komu = częstować, podejmować, raczyć go a. dostarczać komu jakiej przyjemności, rozrywki na swój koszt; f. ś., opierać ś., zasadzać ś., gruntować ś.; f. ś. w co, zaopatrywać się, sprawiać sobie.

Fundum, łć., podstawa, podpora, fundament, grunt; główny folwark z pomiędzy kilku należących do jednego właściciela, skazać na f. = na więzienie, na wieżę.

Fundusik (zdr. od Fundusz), łć., posiadanie niewielkiego zasobu pieniędzy na utrzymanie.

Fundusz, łć., zasób pieniężny, kapitał szczególny na pokrycie specjalnych wydatków; środki pieniężne; f. żelazny = kapitał nienaruszalny; brać kogo na f. = kpić, żartować z niego, zabawiać się czyim kosztem.

Fungować, łć., sprawować urząd; pełnić obowiązki.

Funikularny, łć., linowy, sznurowy; f-a