Frywolny, fr., płochy, swawolny, pustacki; błahy, czczy.
Fryz, nm., pas ozdobny pod głównym gzymsem budynku, w kapitelach okiennych, w naddrzwiach, pod gzymsem szafy, pod gzymsem górnym pieca (fig.).
Fryz, nm., koń ciężki, rosły, pochodzący z Niemiec północn.
Fryza, fr., kołnierzyk szeroki, marszczony, kryza (fig.); biała falbanka u czepców i kołnierzy niewieścich; rodzaj sukna grubego (zdr. Fryzka).
Fryzjer, fr., strzygący włosy, robiący peruki, sztuczne loki, koki, koafiury i t. p., specjalista od fryzowania głów, perukarz (forma ż. Fryzjerka).
Fryzjerstwo, Fryzjerka, blm. sztuka, zajęcie fryzjera.
Fryzować, fr., trefić, kędzierzawić, tapirować (f. włosy komu, f. pióra strusie); karbować, fałdować.
Fryzowany, fr., kręcący ś., kędzierzawy; wymuszony; żelazo f-ne, cienkie żelazo kute w sztabkach, pogiętych.
Fryzura, fr., włosy na głowie ufryzowane, fryzjerskie uczesanie włosów, koafiura.
Fryzy, rasa bydła, pochodzącego z Fryzji.
Fuczeć, wydawać głos, jak płomień, dyszeć; szumieć, huczeć; przen., pysznić się.
Fuga, nm., rowek przez cały kant deski, w który wchodzi odpowiedni występ deski dopasowywanej; nut, gara (f.); miejsce spojenia części jakiej całości; w bud. spoina, stosuga, szpara, szczelina; żart. ucieczka; w muz., kompozycja muzyczna, w której temat, wyrażony przez jeden głos albo instrument, przejmowany i powtarzany jest przez inne głosy albo instrumenty.
Fugas, a. w lm. f-sy, w wojs., mina polowa.
Fugas chrustas, żart., uciec w krzaki, drapnąć, dać drapaka.
Fugować, nm., spajać części jakiej całości za pomocą fug; zapychać szczeliny.
Fugownica, nm., cz. Żłobkownica, machina do robienia fug, żłobków.
Fugownik, nm., narzędzie do wyżłabiania rowka w grzbiecie gonta albo fugi w kancie deski; hebel fugowy.
Fugówka, nm., strzelba z rowkami podłużnemi wewnątrz lufy.
Fujara, zgr. od Fujarka; przen., niedołęga, safanduła, jałopa, gamoń.
Fujarka (zdr. Fujareczka), piszczałka, flet pastuszy, z kory gałązki wierzbowej zrobiony przez wykręcenie z niej drzewa (fig.).
Fuknąć, złajać; nied. Fukać, silnie dmuchać, krzyknąć; f. ś. na kogo = ofuknąć się, oburknąć ś., obruszyć się; brykać, wpadać w szał (o zwierzętach).
Fuks, nm., student świeżo przybyły do uniwersytetu, nowicjusz, fryc; koń lisiej maści; w grze bilardowej przypadkowe zrobienie bili inaczej, niż się zapowiedziało; przypadkowe powodzenie w grze; pospolity krajowy motyl dzienny, rusałka; f-em, przypadkiem, trafem, niechcący, szczególnym zbiegiem okoliczności.
Fuksja (zdr. Fuksyjka), bot., łć., roślina z rodziny wiesiołkowatych, ułanka (fig.).
