Etjologja, gr., część medycyny o przyczynach chorób.
Etnicy, gr., poganie.
Etnicyzm, gr. wiara w wielu bogów, wielobóstwo, poganizm.
Etniczny, gr., tyczący się cech narodowościowych.
Etnofagja, gr., ludożerstwo.
Etnofobja, gr., nienawiść do obcoplemieńców, ksenofobja.
Etnogienja, gr., nauka o tworzeniu się narodów.
Etnogonja, gr., nauka o pochodzeniu ludów.
Etnograf, gr., uczony, badający ludy i narody pod względem fizycznym i duchowym, ludoznawca, etnolog.
Etnograficzny, gr., tyczący się etnografji; odnoszący się do ludu; muzeum e-e = zbiór wszelkich wyrobów, odzienia, dzieł sztuki itd., różnych ludów i narodów.
Etnografja, gr., opis ludów i narodów pod względem ich cech zewnętrznych i duchowych, ich zwyczajów i obyczajów, ludoznawstwo.
Etnologja, gr., nauka o ludach i rasach ludzkich, plemionach, wraz z ich właściwościami anatomicznemi i obyczajami.
Etnopsychologja, gr. psychologja ludów, objaśniająca powstanie i rozwój języka, podań, obyczajów.
Etognozja, gr., nauka o zwyczajach i obyczajach jakiego ludu.
Etografja, Etologja, gr., opis zwyczajów, obyczajów i wyobrażeń jakiego ludu; nauka o powstawaniu pojęć o moralności i obyczajów.
Etopsychologja, gr., psychologja obyczajów jakiego ludu.
Etruski styl budownictwa, stosowany u starożytnych Etrusków (Włochy środkowe) (fig.).
Etyczny, gr., tyczący ś. etyki, należący do niej; przepisom etyki odpowiadający; moralny, obyczajny.
Etyk, gr., badacz moralności i obyczajów, poświęcający się etyce, piszący rozprawy o moralności.
Etyka, gr., nauka moralności, obyczajów; umiejętność cnoty i obowiązków; moralność, obyczaje; znajomość praw moralnych, uważanie na przepisy moralne.
Etykieta, fr., zbiór przepisów określających ceremonje przestrzegane zwykle na wielkich dworach, ceremonjał; forma obcowania stosująca się do przepisów i zwyczajów; grzeczność; kartka, przylepiona do jakiego przedmiotu dla oznaczenia jego zawartości, ceny, gatunku i t. d., napisek, znaczek.
Etykietalny, fr., według etykiety, ceremonjalny, pełen ceremonji, formalistyczny; oziębły, zimny, chłodny, nieszczery.
Etykietka (zdr. od Etykieta), fr., kartka z napisem, wykazująca zawartość czegoś.
Etykietować, fr., wypisywać etykietki, przylepiać je, zaopatrywać w etykiety.
Etyl, gr., chem., pozostałość po odjęciu jednego atomu wodoru od etanu.
Etylen, gr., gaz złożony z węgla i wodoru, część składowa gazu oświetlającego.
Etylowy gr., alkohol = alkohol w ścisłem słowa znaczeniu; wyskok.
Etymolog, Etymologista, gr., zajmujący się etymologją, t. j. nauką o pochodzeniu wyrazów.
Etymologiczny, gr., właściwy etymologji, odnoszący się do etymologji, wywodzący źródłosłów wyrazów; pisownia e-a = piso-
