Oświęcać, dok. Oświęcić; kropić wodą święconą, poświęcać; wyświęcać na księdza.
Oświnić, opaskudzić, oplugawić.
Ot! — p. Oto.
Otaborować, otoczyć taborem, wozami.
Otaczać, dok. Otoczyć; tocząc obrabiać, ogładzać; obwodzić, opasywać, okrążać, oprowadzać, okalać, obejmować; obskakiwać, obstępować, opadać, stawać a. stać dokoła kogo a. czego; okrywać, obejmować ze wszystkich stron; o. ś., otaczać siebie, okrążać ś., opasywać ś., ogradzać ś.; mieć kogo koło siebie, gromadzić kogo koło siebie.
Otaflować, pokryć wkoło taflami.
Otagra, gr., artretyzm w uszach.
Otaksować, oznaczyć cenę, wartość czego.
Otalgja, gr., ból nerwowy w uszach.
Otamować, obwieść tamą.
Otańcowywać, Obtańcowywać, dok. Otańcować, Obtańcować; tańczyć ze wszystkiemi po kolei, tańcząć okrążać.
Otapiać, Obtapiać, dok. Otopić, Obtopić; topić dokoła; o. ś., stapiać ś. dokoła.
Otarasować, opasać, ogrodzić jakby tarasem, obarykadować; o. ś., ogrodzić ś., obwarować ś.
Otarcie, wytarcie po wierzchu, starcie; przesunięcie ś. koło kogo a. czego z dotknięciem ś. go; skaleczenie naskórka, starcie, zetknięcie ś.; oswojenie ś. ze zwyczajami, ogładzenie, okrzesanie, wyrobienie.
Otargać, Obtargać, targnięciem obedrzeć, oderwać, obszarpywać; przen., układać, ogładzać.
Otarganiec, obszarpaniec, oberwus.
Otargnąć — p. Otargać.
Otarty, imiesł. od Otrzeć; oswojony ze zwyczajami, obznajmiony ze stosunkami, ogładzony, doświadczony.
Otaśmować, obszyć, obwieść taśmą.
Otawa, trawa, po raz drugi rosnąca na łące skoszonej, i siano z takiej trawy, potraw.
Otawić ś., zazielenić ś., rozkrzewić ś.
Otąg, roślina z rodziny opuncjowatych, kaktus (fig.).
Otchłaniowy, Otchłanny, znajdujący ś. w otchłani; bezdenny, niezgłębiony, niezgruntowany.
Otchłań, przepaść, bezdeń, piekło.
Otchnąć, owionąć tchem, ozionąć, zarazić tchem.
Otęczać, tęczą otaczać.
Otępiałość, bezwładność, obojętność.
Otępiały, nie czujący, odrętwiały, bezwładny.
Otępieć, stać ś. tępym, stępić ś.; stać ś. nieczułym, obojętnym.
Otępienie, zniedołężnienie umysłowe (np. ze starości).
Otężać, Otężyć, czynić tęgim, sztywnym.
Otężałość, stężenie.
Otężały, który otężał, stężały.
Otężeć, zesztywnieć, stężeć.
Otężyć — p. nied. Otężać.
Otjatrja, gr., część medycyny, zajmująca ś. chorobami uszu i ich leczeniem.
Otkać — p. Obetkać.
Otłaczać, dok. Otłoczyć; silnie obkładać naokoło czego, przytłaczać.
Otłoczyny (-yn), paździerze, paklepie.
Otłuc, Obtłuc, tłukąc, obić, wybić z czego; obić brzegi, utrącić, wyszczerbić; o. o co = uderzyć o co.
