Celebra, łć., uroczyste i okazałe odprawianie jakiego obrzędu kościelnego.
Celebrans, Celebrant, łć., kapłan celebrujący, odprawiający Mszę uroczystą, kapłan przewodniczący obrządkowi kościelnemu.
Celebrować, odprawiać uroczyście i z wielką okazałością nabożeństwo, Mszę ś-tą; obchodzić uroczystość; przewodniczyć uroczystości; hojnie kogo podejmować, raczyć.
Celestyni, nazwa zakonników według reguły św. Benedykta (ubranie białe z czarnym szkaplerzem i kapturem.
Celibat, blm., łć., stan bezżenny szczególnie duchowieństwa, bezżeństwo, stan kawalerski.
Celik, cel, sztyfcik na lufie strzelby, ułatwiający celowanie, wizerek, muszka.
Celkowy, złożony z odosobnionych celek, cel, (więzienie C-e).
Celniczy, przym. od Celnik.
Celnik, urzędnik komory celnej; pobierający cło; mytnik; dzierżawca ceł.
Celność, rz. ż., blm., trafność, celowanie w czem; trafianie do celu; wyborowość.
Celny, przym. od Cela.
Celny, przym. od Cel; trafny, trafiający; nie chybiający; celowy; ważny, wybitny, znaczny; celujący, bardzo dobry, doskonały, wyborowy, przedni, wyśmienity.
Celny, przym. od Cło, należący do cła; dotyczący cła, cłowy; komora C., p. Komora; C. taryfa, p. Taryfa. C. związek, porozumienie się kilku państw, znoszących między sobą cła, a otaczających się wspólną granicą cłową.
Celować, mierzyć do celu, wymierzać w co; przewyższać, przodować w czem, mieć pierwszeństwo w czem, być doskonałym w czem; C. futro = dobierać co lepszych skórek, zszywając je, aby całość stanowiły pod względem doboru włosa; naprawiać sieci myśliwskie; nadawać kierunek od oka celownicą, tyką lub t. p.: naprowadzać nitkę lub włos przyrządu mierniczego na przedmiot, który służy za cel, brać na cel.
Celownica, Celownik, przyrząd do celowania, djoptra (fig.).
Celownik, nazwa 3-go przypadku w gramatyce; pręt, drąg u mety wyścigowej, oznaczający kres przybycia.
Celowość, fil., odpowiedniość do celu, zależność od celu, zastosowanie do pewnych celów.
Celujący, najlepszy, trzymający prym, wzorowy; najlepiej się uczący; najlepszy stopień z nauki.
Celularny, łć., komórkowy, dotyczący komórek w ciele zwierząt lub roślin.
Celuloid, masa twarda, elastyczna i przeświecająca, otrzymywana z mieszaniny kamfory i bawełny strzelniczej, używana do wyrobu lekkich przedmiotów, jak: kule bilardowe, piłki, grzebienie, rączki i t. p.
Celuloza, łć., tkanka komórkowa roślinna, błonnik, drzewnik.
Cembra, nm., bal, dyl, deska zdatna do cembrowania, na podpory w kopalniach.
Cembrować, dół wykopany (studnię) drewnianemi ścianami z bali po bokach wykładać.
Cembrowina, drzewo zdatne do cembrowania; obłożenie studni; zrąb studni.
Cembrunek, oprawa, obudowa drzewna szybu górniczego.
Cembrzyna, ściana, obudowa wnętrza studni, oprawa.
Cement, łć., mieszanina wapna, żwiru, kamieni zmielonych i piasku z wodą do spajania cegieł albo kamieni, w wodzie twardnieją-
