rodziny dydelfów, dydelf wirgiński (fig.).
Oposy, futro ze zwierzęcia opossum.
Opowiadacz, ten, co coś opowiada, głosi.
Opowiadać, dok. Opowiedzieć; opisywać, wyłuszczać, wykładać słowami; głosić, podawać do wiadomości; przepowiadać, zwiastować, szerzyć, krzewić opowiadaniem; oświadczać, obwieszczać, oznajmiać, donosić, meldować; powtarzać, komunikować co komu, udzielać komu wiadomości o czym; żart., gadać, bajać, zmyślać, pleść; o. ś., tłómaczyć ś., zdawać sprawę z czego, mówić co o sobie; dawać znać o sobie; oznajmiać ś., meldować ś.; oznajmiać o chęci oddalenia ś.; oświadczać ś. przy kim a. przy czym, stawać po czyjej stronie.
Opowiadanie, opisywanie słowne czego, jakiego zdarzenia albo jakich zdarzeń; wygłaszanie, ogłaszanie, krzewienie czego (w przeciwstawieniu do opisu i rozprawy); wyszczególnianie wypadków, następujących po sobie w czasie; rzecz opowiedziana, opowieść; żart., gadanie, bajanie.
Opowiednik, w gram., orzeczenie.
Opowiedzenie — p. Opowiadanie; czynność opowiadania; o. a. o. ś., zameldowanie o sobie, zawiadomienie o swym przybyciu a. zamiarze oddalenia się.
Opowiedzieć — p. nied. Opowiadać.
Opowieść, opowiadanie, powieść, gawęda, nowela, jako utwór literacki; wiadomość.
Opozycja, łć., opór, przeciwieństwo zdań; w sejmie: stronnictwo przeciwne rządowemu; wogóle mniejszość, występująca przeciw projektom, uchwałom większości; wystąpienie sądowe ze strony skazanej, o zmianę wyroku zaocznego; położenie ziemi, w czasie obiegu jej około słońca, pomiędzy księżycem lub jaką planetą a słońcem (fig.); przeciwległość.
Opozycjonista, łc., przeczący, opierający się; członek stronnictwa przeciwnego rządowi.
Opozycyjny, łć., przeciwny, sprzeciwiający ś., wychodzący od opozycji.
Opój, pijak, pijanica.
Opół — p. Oblader.
Opór, siła, która ma być pokonana przy zastosowaniu innej siły (o. powietrza, o. wody); o. przy poruszaniu jakiego ciała; przeszkoda; o. magnetyczny = siła, z którą stal opiera ś. zmianie swego stanu magnetycznego; o. elektryczny = opór, który siła elektryczna napotyka w nieprzewodniku; przen., opieranie ś., sprzeciwianie ś. cudzej woli a. wypełnianiu cudzych zamierzeń; oporem, przysł., ciężko, z trudnością, jak z kamienia, opornie.
Opóźniać, dok. Opóźnić; czynić co zapóźno, nie w czas, odkładać, odraczać, odwlekać wykonanie czego; o. ś., wybierać się z czym zapóźno, nie w czas, nie przychodzić na czas oznaczony, nie stawiać ś. w terminie, spóźniać ś.; iść za wolno zegarek o-ia ś.).
Opóźnienie, powstrzymanie, odroczenie czego; o. a. o. ś., przybycie zapóźno.
Oppugnować, łć., oblegać, zwalczać.
Opracowywać, dok. Opracować; pracować nad czym, wykonywać jaki pomysł, dzieło, projekt, wykończać starannie, wypracowywać.
Oprać — p. nied. Opierać.
Oprawa, czynność oprawiania
