Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/1021

czego; oddać książki do o-y = do introligatora, obraz do o-y = do ramiarza; to, w co coś oprawiono, obsada, osada, trzonek, rękojeść, rama; ocembrowanie i t. d. (o. obrazu = rama, o. książki = okładka); o. oczu = zewnętrzny kształt oczu; zapis, legat, kaucja, rękojmia; zabezpieczenie, które mąż żonie daje względem posagu; oporządzenie panny młodej przed ślubem, wyprawa; rodzaj dawnej robocizny.

 Oprawca, pomocnik kata; służący u czyściciela, którego obowiązkiem jest łapać psy w mieście i uprzątać padlinę, hycel, rakarz; dawniej sługa miejski do łapania złodziejów, ceklarz, łapacz; zbir, rabuś, siepacz, opryszek.

 Oprawiacz, ten, co oprawia, ten, który w co oprawia, umacnia; ramiarz, introligator i t. p.

 Oprawiać, dok. Oprawić; obsadzać, umacniać, utwierdzać; obkładać, wysadzać, wykładać, obijać, dawać trzonek, rękojeść, ramy, okładki i t. p.; zabezpieczać, gwarantować; dawać wyprawę córce, wychodzącej za mąż; oporządzać, narządzać; o. lampę = oczyszczać ją i przygotowywać do palenia; odzierać zwierzę, rybę ze skóry, z łuski, oparzać, sprawiać, paproszyć; misie, trzebić.

 Oprawka, zdr. od Oprawa.

 Oprawny, mający oprawę; książka o-a, obraz o., nóż o. w srebro; tyczący ś. oprawy, t. j. zapisu, legatu, rękojmi majątkowej.

 Oprawosławić, Oprawosławnić, zrobić prawosławnym.

 Oprażyć, obgotować.

 Opresja, łć., ucisk, przygnębienie; zmartwienie, rozpacz; uczucie ściskania w niektórych chorobach.

 Opresor, łć., ciemięzca, gnębiciel.

 Oprocentować, naznaczyć procent od czego.

 Opromieniać, dok. Opromienić; otaczać promieniami, glorją, aureolą, oblać jasnością; o. ś., otaczać ś. promieniami, aureolą, jaśnieć.

 Oprosić się, o świni: wydać na świat potomstwo, urodzić prosięta.

 Oprowadzacz, ten, co oprowadza, przewodnik.

 Oprowadzać, dok. Oprowadzić; prowadzić kogo wszędzie naokoło, prowadzić kogo do wszystkich miejsc po kolei, obwodzić, otaczać; poprowadzić co dokoła czego, opasywać czym, otaczać, okalać.

 Oprócz, przyim. z przyp. 2: prócz, krom, okrom, z wyjątkiem kogo albo czego, wyjąwszy kogo albo co.

 Opróć — p. nied. Oprówać.

 Oprószać, dok. Oprószyć; obsypywać jakby prochem, czynić sypkiem, poprószyć, potrząść czym; otrząść w postaci prochu, proszku.

 Oprówać, dok. Opróć; próć do okoła.

 Opróżniać, dok. Opróżnić; czynić pustym, próżnym; usuwać ludzi z jakiego miejsca, budynku, ustępować; o. ś., zostawać pustym.

 Opróżniały, opustoszały, opróżniony.

 Opruć, Opruwać — p. Opróć, Oprówać.

 Oprymować, łć., uciskać, gnębić, przygniatać.

 Opryskiwać, dok. Opryskać, Oprysnąć; pryskać jakim płynem, opluskiwać, obryzgiwać kroplami jakiego płynu.

 Opryskliwie, oburkliwie, cierpko, niegrzecznie.

 Opryskliwy, nieuprzejmy, sierdzisty, oburkliwy, zapalający się łatwo gniewem, zrzędny.

 Opryszczki (-ów), wysypka drobnych pęcherzyków, szczególniej na wargach.