Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0876

Zabijatyka, trucizna (miód Z.).

Zabijca, p. Zabijacz.

Zabijstwo, zabilstwo, zabój, zabójnia, zabójstwo.

Zabilca, p. Zabijacz.

Zabilstwo, p. Zabijstwo.

Zabiór, 1) zabór; 2) małe dziecko; mały koniczek.

Zabita śmierć = zabicie, stracenie (zabitą śmiercią zginął, zszedł; o zabitą śmierć przyszedł; zabitą śmierć zasłużył; „zabitą śmierć” = do djabła, do kaduka.

Zabitość: do zabitości = co niemiara (wziął pienięstwa do zabitości).

Zabladnąć, zajść bladością.

Zableszczyć, zabłysnąć (Z. oczy na strony).

Zabłąd, zabłądź, 1) zabłądzenie, zabłąkanie się (kroczyć zabłędem = chodzić błądząc); 2) manowiec, wertep (wiatr go skręca w uboczne zabłądy); 3) zbłądzenie, błąd, wykroczenie, przestępstwo.

Zabłądź, p. Zabłąd.

Zabłysny, który zabłysnął, zabłysły.

Zabobonny, czczony zabobonnie (Gangies Z.).

Zaboboński, zabobonny.

Zaboboństwo, zabobonność.

Zabogacić się, zacząć być bogatym.

Zabolały, zbolały (umysł Z.).

Zaboleć, zachorować.

Zabość, niedok. zabadać, zakłóć (Z. palec tarnią).

Zabój, 1) p. Zabijstwo; 2) drąg, wrzeciądz.

Zabójnia, p. Zabijstwo.

Zabójnica, wybijanie, wyciskanie pieczęci.

Zabójnik, p. Zabijacz.

Zabrać, niedok. zabierać gust, ochotę = nabierać gustu, ochoty; Z. się w co = zawiązać się w co, nabrać czego (krowa w ciało lub w mleko zabiera się).

Zabratać się, pobratać się (lud ze złością się zabratał).

Zabrona, zabronienie, zakaz.

Zabronny, 1) zabroniony,