Rokwa, p. Rozsocha.
Rolniczyć, zajmować się rolnictwem, gospodarzyć.
Romak, rumak, koń tatarski.
Ron, ronienie (łez).
Rondela, puklerz mały, okrągły; rodzaj baszty okrągłej.
Rosierdzie, gniew, zapalczywość.
Rosłek, wyrostek, młodzieniaszek.
Rosocha, p. Rozsocha.
Rosół, 1) słona woda do przechowywania w niej rzeczy jadalnych, solanka; 2) smutek, frasunek, kłopot, nieprzyjemne położenie, dolegliwość, bieda.
Rospa, rozsypka, rozproszenie.
Rospisty, sypki.
Rostący, rosnący.
Rostę (od rość), rosnę.
Rostra, mównica publiczna w starożytnym Rzymie.
Rostrucharz, 1) handlarz koni; 2) ten, co ludźmi kupczy, wartauz, faktor, stręczyciel.
Roszt, ruszt.
Rościć, 1) sprawiać, żeby co rosło, przyczyniać się do wzrastania czego; 2) wzbudzać, wywoływać; 3) R. sobie, mieć uroszczenie; 4) wznosić do góry.
Roście, rośnie.
Rościenie, wzrastanie.
Rośl, 1) rośnięcie, płód, owoc, płodność; 2) roślina.
Rośnik, rozpylacz.
Rota, rząd ludzi stojących jeden za drugim, zastęp, tłum, rzesza, kupa.
Rotgiser, p. Ludwisarz.
Rotmagister, rotmajster, rotmistrz.
Rotman, p. Retman[1].
Rotuła, 1) mały poemat elegiczny; 2) pismo apelujące, apelacja.
Rotunk, krętactwo, wybiegi.
Rowarzyć, być ruchliwym, szperać.
Rowien, równy.
Rowny, mały, drobny.
Rozbaczać, rozbaczywać, badać, roztrząsać, brać pod uwagę; R. się, za-
- ↑
Błąd autorów; odwołanie do hasła, które w tym słowniku nie istnieje. Zobacz to hasło w Słowniku ilustrowanym języka polskiego i w Słowniczku wyrazów obcych.
