Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0509

Rodzaj, w znacz. 1) pokolenie, rodzina, ród, gieneracja; 2) rodzenie, poród; 3) zacne, szlachetne urodzenie, pochodzenie; 4) płodność, urodzajność; 5) żywioł rodzący, gniazdo, rozsadnik.

Rodzeniec, rodak.

Rodzenięta, młode rodzeństwo.

Rodzic, urodzony, rodak.

Rodziciel, ojciec, rodzic, przodek.

Rodzić się w kogo, być podobnym do kogo, wradzać się w kogo.

Rodzina, ojcowizna, ojczyzna, miejsce urodzenia, strony rodzinne.

Rodzisty, płodny, urodzajny.

Rodziwać, rodzywać, często rodzić.

Rodzodziań, dzień urodzin.

Rogacina, p. Rohatyna.

Rohatnik, żołnierz uzbrojony w rohatynę.

Rohatyna, włócznia do ciskania na nieprzyjaciela.

Rojsty, miejsca bagniste porosłe trawą, mchem, łozą, bagniska, trzęsawiska.

Rok, roki, 1) termin sądowy, kadencja; rok zawity, termin ostateczny; 2) pozwanie do sądu słowne, ustne; 3) roki, czas odprawowania sądów, sądy, szczególniej ziemskie; 4) słowne wezwanie do sądu.

Rokicina, rokita, wierzba.

Rokosz 1) zgromadzenie stanów, zjazd, sejm; 2) powstanie szlachty przeciw królowi i senatowi; 3) bunt; 4) rokowanie, układy.

Rokoszować, rokoszyć, buntować się, spiskować, powstawać; R. kogo na kogo, podburzać.

Rokować, w znacz. 1) radzić; 2) rozmawiać, rozprawiać; 3) R. kogo, ustnie pozywać kogo; rok mu dawać; R. z kim o co, układać się.

Roksolanin, roksolan, właściwie nazwa narodu starożytnego pochodzenia sarmackiego; u nas niekiedy tak nazywano Rusinów, zwłaszcza z Rusi Czerwonej.