Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0511

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

stanawiać się, rozmyślać się, pomiarkować się, przypomnieć się.

Rozbadać, rozbość, 1) bodąc, rozbijać; 2) rozrzucać, rozrywać, rozczyniać, rozdzielać, niszczyć; 3) nadymać, rozzuchwalać; 4) dokazywać, dokuczać.

Rozbajramować się, rozhulać się.

Rozbark, targowisko końskie.

Rozbasamować się, rozbisurmanić się, rozpuścić się.

Rozbieg, rozsypka.

Rozbieżeć się, rozbiegać się, rozproszyć się.

Rozbijać, rozbić, rozpinać (kogo na czem), rozstawiać, rozpościerać, rozkładać.

Rozbit, rozbitek, rozbicie okrętu.

Rozbitować, zrabować, rozszarpać, rozdrapać.

Rozboleć się, rozchorować się.

Rozbość, rozbadzać, rozpędzić, rozpuścić (konia), rozrzucić, porozrywać, rozepchnąć, zepsuć, rozbałamucić, dokazywać, harcować.

Rozbójski, rozbójny, rozbójniczy, zbójecki, korsarski.

Rozbrat, w znacz. rozwiedziony.

Rozbroić się, rozigrać się, rozswawolić się.

Rozbrok, zgiełk, wrzawa, hałas.

Rozbrój, bijatyka, zaburzenie.

Rozbryżdżać się, rozbrzeźniać się, rozwidniać się, dnieć.

Rozbuchaniec, zuchwalec, swawolnik, rozpustnik.

Rozbuda, rozbudzenie.

Rozbujać się, w znacz. rozpłakać się.

Rozbujny, dziki, niepohamowany.

Rozbywać, powątpiewać.

Rozchełtać, rozchełznać, rozkiełznać.

Rozchodliwy, rozchodzisty, rozchodzący się, rozłożysty.

Rozchody, w znacz. rozprawy.

Rozchodzić się, w znacz. rozochocić się, wpaść