Obeliszek, obelisk.
Obelnąć, obelgnąć, przylgnąć, oblepić się.
Obelniony, oblepiony, oblazły.
Obelny, bartniczy.
Obelża, obelga, hańba.
Obeiżeć się, zelżeć, pofolgować.
Obelżenie, 1) ulga; 2) obelga, zelżenie.
Obelżyć, obelżywać, zelżyć, znieważyć, zhańbić.
Obemgleć, okryć się mgłą.
Obemrzeć, obumrzeć.
Obercuch (niem.), okrycie, suknia zwierzchnia.
Oberemek, p. Obremek[1].
Oberknąć się, oburknąć się
Oberman (z niem. Ober mann), 1) starszy, zwierzchnik, przełożony; 2) sędzia polubowny, rozjemca.
Obertać, obracać, wykręcać; O. się, uwinąć się z robotą, zakrzątnąć się.
Obertuch, p. Obercuch.
Obertus, obyrtus, 1) żywy, zwinny; 2) głupkowaty.
Oberwisko, urwisko.
Oberzniony, oberznięty.
Obesłać kim, czym, zawiadomić przez kogo, przez co; obdarzyć czym przez posła; O. się czym, obdzielić się kolejno (jaką wiadomością).
Obeszcie, obeście, obejście.
Obeszłość, troskliwość, współczucie.
Obeszły, obeszty, 1) otoczony, objęty; 2) przestający na małym, niewymagający, skromny; 3) czuły, draźliwy.
Obewrzały, oblepiony.
Obewrzeć czym, oblepić się.
Obezeczcić, obczernić, zbezcześcić, zhańbić.
Obeźrzeć, obejrzeć.
Obeźrzenie, 1) obejrzenie; 2) widnokrąg, widok; na O.-niu, na widoku, pod okiem.
Obębnić, ogłosić.
Obęść się, obyć się.
Obfit, obfitość.
Obfitarz, bogacz.
Obfitodajny, obfitorodny, urodzajny.
Obgęsty, gęstawy, zawiesisty.
Obgłąb, niezbyt głęboko.
Obgrubszy, przygruby, grubawy.
- ↑
Błąd autorów; odwołanie do hasła, które w tym słowniku nie istnieje.
