Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0154

konterfekt, wizerunek, portret.

Konterfetować, konterfektować, malować, portretować, kopjować.

Kontest (łac.), poświadczenie, świadectwo.

Kontor, komtur, komandor, urzędnik krzyżacki.

Kontraorder (franc.), rozporządzenie przeciwne pierwszemu.

Kontrata (łac.) prowincja, okrąg.

Kontrowersa (franc.), kontrowersja, spór.

Kontubernja (łac.), stowarzyszenie, kółko.

Kontuz, kontuza, sok wyciśnięty z mięsa, w moździerzu tłuczonego; salceson, mortadela.

Konung, książę skandynawski.

Konungostwo, godność konunga, księstwo.

Konwers, konwiersz, konwirs, konwirsz (łac,), 1) konwertyta, nowonawrócony, neofita; 2) laik zakonny, braciszek.

Konwerska, konwierszka, 1) neofitka; 2) zakonnica z mniejszemi ślubami.

Konwiktor, uczeń komwiktu.

Konwisarz (z niem. Kannegiesser), 1) rzemieślnik odlewający naczynia z cyny; 2) rzemieślnik lejący dzwony, rusznice, działa; ludwisarz, puszkarz.

Konwokacyjny sejm, sejm zwoływany po śmierci króla przez prymasa.

Końszt, p. Kunszt.

Kopa, kupa, zgromadzenie, gromada; pieniądze, majątek; grzywna, kara sądowa pieniężna.

Kopadło, skrzydło.

Kopalin, szyszak.

Kopanica, rów, kanał.

Kopań, szczyt, wierzchołek.

Kopiak, stożek siana.

Kopią, kupą, gromadą.

Kopieniak, kiepieniak, kiepienniak (z tur. képének), opończa od deszczu, bez rękawów.

Kopieniczy, kopienniczy, kopijny, uzbrojony w kopję.

Kopienik, kopiennik, kopijnik, żołnierz, uzbrojony w kopję.