Strona:Lutnia. Piosennik polski. Zbiór pierwszy.djvu/374

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
356

Cierpka ta mowa — jak krew spiekła czarna,
Ale w niej skryta myśl zbawienia leży;
Wszak wiecie bracia! że z cierpkiego ziarna
Dąb rozłożysty pod niebo wybieży. —

Kornel Ujejski.





ZACHĘTA.
(Mazurek po wypadkach 1846 roku w Krakowie.)

Choć nam dzisiaj błyska chwila
Ojczystej swobody,
Niech się ogień nie przesila
Zalać cierpień wody.
Niechaj zapał tai serce
I wybuchy chowa,
Bo nie dosyć na iskierce
Co przepala słowa.

Nam dziś walką jedność ludu
I jego oświata —
Bo bez ludu, jak bez cudu
Zwycięztwo odlata.
Dzisiaj zrućmy stanów pęta,
Zrównajmy ich biedy!
Niechaj wieśniak nie pamięta,
Że sługą był kiedy.