Strona:Lutnia. Piosennik polski. Zbiór pierwszy.djvu/374

    Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
    Ta strona została uwierzytelniona.
    356

    Cierpka ta mowa — jak krew spiekła czarna,
    Ale w niej skryta myśl zbawienia leży;
    Wszak wiecie bracia! że z cierpkiego ziarna
    Dąb rozłożysty pod niebo wybieży. —

    Kornel Ujejski.





    ZACHĘTA.
    (Mazurek po wypadkach 1846 roku w Krakowie.)

    Choć nam dzisiaj błyska chwila
    Ojczystej swobody,
    Niech się ogień nie przesila
    Zalać cierpień wody.
    Niechaj zapał tai serce
    I wybuchy chowa,
    Bo nie dosyć na iskierce
    Co przepala słowa.

    Nam dziś walką jedność ludu
    I jego oświata —
    Bo bez ludu, jak bez cudu
    Zwycięztwo odlata.
    Dzisiaj zrućmy stanów pęta,
    Zrównajmy ich biedy!
    Niechaj wieśniak nie pamięta,
    Że sługą był kiedy.