Strona:Lutnia. Piosennik polski. Zbiór pierwszy.djvu/326

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
308

Tyś krzyża mego strzegł,
Łazarzu mój!

To dziś już grobów dość.
Skruszona wrogów złość,
Coć gniotła krtań —
Spowicia grobów złóż,
Łzom twoim koniec już! —
Łazarzu wstań!

Teofil Lenartowicz.





ŚPIEW OCHOTNIKÓW.
CHÓR.

Hej! rozpuśćmy cugle koniom!
Dalej, bracia, pędźmy w biegu,
Tam, na tamtym Litwy brzegu
Nieśmy wolność Litwy błoniom!


GŁOS.

Kto bez serca niech się wstrzyma,
Tępy wzrok niech duszę mrozi;
My wolności mamy oczy —
A wzrok wolny granic nie ma!