Strona:Lutnia. Piosennik polski. Zbiór drugi.djvu/228

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
208

Wzleć Biały Orle, wzleć —
Zagroź siłą dzielnych szpon,
Zemstą za twej matki zgon
I twych wrogów zgnieć.

Zwróć Biały Orle, zwróć
Twoich skrzydeł dumny lot,
Tam gdzie władcy płatnych rot,
Śmią kajdany kuć.

Zdław Biały Orle, zdław
Opiekunów wszystkich trzech —
By odzyskał dawny Lech
Świętość swoich praw.

Krąż Biały Orle, krąż
Do północy śnieżnych skał,
Za któremi niegdyś drżał
Jadowity wąż.

Goń Biały Orle, goń
Do ostatnich krańców wód
Gdzie żywiła obcy głód,
Twojej matki dłoń.