Strona:Lucy Maud Montgomery - Rilla ze Złotego Brzegu.djvu/244

 „Dzisiaj jest pierwsza kwadra księżyca, jasna, srebrzysta, zawieszona nad polem śmierci. Czy zobaczysz ją także nad polami porośniętemi zbożem?
 „Napisałem krótki wiersz, Rillo. Pisałem go pewnego wieczoru w okopach przy świetle wątłego ogarka, właściwie myślałem o nim wówczas i nie wiem nawet, kiedy go przelałem na papier. Dawniej miewałem takie chwile natchnienia, ale nigdy nie było ono tak realne, jak teraz. Dlatego pewno wysłałem mój wiersz do londyńskiego „Spectatora“. Wydrukowali go i przysłali mi dzisiaj egzemplarz. Sądzę, że ci się będzie podobał. Jest to jedyny wiersz, który napisałem na froncie“.
 Wiersz był krótki, ale prześliczny. Po miesiącu imię Władka stało się sławne prawie na całym świecie. Wszystkie pisma przedrukowały jego wiersz, a oddziały Czerwonego Krzyża starały się o to, aby był recytowany na wszystkich propagandowych zebraniach. Matki i siostry płakały czytając go, młodzi chłopcy pod wpływem tej poezji nabierali entuzjazmu i całe niemal społeczeństwo uważało ten krótki wierszyk za symbol bólu i łez, które owładnęły Europę. Kanadyjski chłopak w wojennych okopach napisał pierwszy poetycki utwór o wojnie. „Kobziarz“ Władysława Blythe stał się niejako utworem klasycznym od chwili, kiedy został wydrukowany.
 Rilla przepisała go do swego pamiętnika na samym początku opisanych zdarzeń z ubiegłego tygodnia.
 „Straszny to był tydzień“, pisała, „i chociaż minął już i wiemy wszyscy, że to była pomyłka, to