Strona:Lew Tołstoj - Nie mogę milczeć.djvu/16

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

tych czynów przekonani kompletnie, że te czyny są czynami pożytecznymi a nawet koniecznymi — albo wymyślają, jak należy przeszkodzić Finlandczykom aby żyli tak jak chcą sami i zmusić ich do tego, aby żyli tak jak chce tego kilkunastu ludzi rosyjskich; albo wydają rozkazy o tem, jakie «w pułkach huzarskich armii mają być galony rękawów, kołnierze dolmanów, kto ma je mieć, bez kantu ponad obszyciem futrzanem».
O tak, to straszne...