Ta strona została przepisana.
wiać n miękko jak po polsku, lecz twardo jak w „ony“. (Por. wymowę str. 4).
Zaimek zwrotny si.
| 1. | Mi lavas min | Ja myję się. | |
| 2. | vi lavas vin | ty (Pan i t. d.) myjesz się | |
| 3. | li lavas sin | on myje się | |
| ŝi lavas sin | ona „ „ | ||
| ĝi lavas sin | ono „ „ | ||
| 1. | Ni lavas nin | My myjemy się | |
| 2. | vi lavas vin | wy myjecie się | |
| 3. | ili lavas sin | oni, one myją się. |
Si używa się zatem tylko dla 3. osoby 1. pojedynczej i mnogiej.
Li lavas lin znaczy bowiem: on myje jego a nie: siebie.
Zaimki dzierżawcze powstają przez dodanie końcówki przymiotnikowej a: mia mój, via twój (pański), lia jego, ŝia jej, ĝia jego, nia nasz, via wasz, ilia ich. Sia swój używa się oczywiście również tylko dla 3. osoby.
Czas przeszły — is, przyszły — os.
Mi skribis hieraŭ, vi skribas hodiaŭ, kaj li skribos morgaŭ. Ja pisałem wczoraj, ty piszesz dzisiaj, a on będzie pisał jutro.
Tryb rozkazujący — u.
Diru al mi vian nomon. Powiedz mi swoje imię. Li skribu. Niech on pisze. Ni esperu. Spodziewajmy się. Ili ridu. Niech oni się śmieją.
