2. osoba trybu rozkazującego używa się bez zaimka osob. vi. Skribu pisz, parolu mów, diru powiedz, nie: vi skribu, vi parolu, vi diru.
agrabla przyjemny
amiko przyjaciel
ankaŭ także, również
ankoraŭ jeszcze
atenti uważać
aŭdi słyszeć
certa pewny
ĉar ponieważ, gdyż, bo
ĉe u
ĉiam zawsze
ĉi-tie tu(taj)
danki dziękować
dediĉi poświęcać
diri powiedzieć, rzec
fini kończyć
franca francuski
frato brat
havi mieć
inter między
interparolo rozmowa
iu ktoś
jam już
jaro rok
jen oto
kapti chwytać, łapać
kara drogi
ke że; ke — u (a)by
kial dlaczego
kiu kto, który
kompreni rozumieć
koni znać
konstrui budować
koro serce
kuko ciast(k)o
kun z, kune razem
lando kraj
laŭdi chwalić
legi czytać
lerni uczyć się
lernanto uczeń
montri (p)okazywać
nun teraz
nur tylko
okazo sposobność, zdarzenie
parolado mowa, odczyt
pensi myśleć
perdi tracić, gubić
peti prosić
plezuro przyjemność
prezenti przedstawiać, nadarzać
propra własny
rakonti opowiadać
ricevi odbierać, otrzymywać
ricevilo odbiornik
sidi siedzieć
sinjoro (s-o) pan
sufiĉe dosyć, dostatecznie
ŝajni zdawać się
tempo czas
uzi używać
veni przybywać, przychodzić
vera prawdziwy
