Strona:Leblanc - Złoty trójkąt.djvu/91

 Powrócił dopiero późnym wieczorem, a nazajutrz rano znikł znowu...
 O godzinie 3-ciej popołudniu był już z powrotem i zaraz udał się do Koralii.
 Spytała go bez żadnych wstępów:
 — Pan już wie?...
 — Wiem szereg rzeczy, które wprawdzie nic nie tłomaczą tajemnic teraźniejszości, ale rzucają żywe światło na przeszłość!...
 — Czy łączą się z historyą grobu, któryśmy przedwczoraj widzieli?
 — Niech mnie pani posłucha, Koralio...
 Usiadł naprzeciw niej i zaczął mówić:
 — Nie będę się wdawał w szczegóły moich poszukiwań... ograniczę się tylko do zaznaczenia tego, co jest zasadnicze...
 Przedewszystkiem udałem się do merostwa w Passy, a potem do ambasady serbskiej...
 — A zeatem — przerwała mu — pan sądzi, że to jednak chodzi o moją matkę?...
 — Tak jest. Poleciłem sporządzić odpis aktu zejścia. Matka pani umarła 14 kwietnia 1895 r.
 — Och!... Ależ to tasama data — co na grobie...
 — Tasama data...
 — Ale imię?... Moja matka nazywała się Ludwika...
 — Ludwika Marya — hrabina Odolawicz...
 — A więc... a więc... moją drogą mateczkę zamordowano... To za nią modliłam się przy jej grobie...
 — Za nią i za mego ojca... Pełne imię i nazwisko ojca mojego brzmiało: Armand Patrycyusz Belval... Wyszukałem to w aktach merostwa przy ulicy Drowotta... — I on umarł 14-go kwietnia 1895 roku.
 — Więc zamordowano ich tego samego dnia!... Ale kto!...Dlaczego?!
 — Na razie nie mogę jeszcze odpowiedzieć na te pytania... Ale postawiłem sobie inne, łatwiejsze do rozwiązania... Do kogo należy pawilon... W urzędzie podatkowym powiadomiono mnie, że podatki z tej posiadłości wypłaca pewien notaryusz na