Strona:Leblanc - Arsen Lupin w walce z Sherlockiem Holmesem.djvu/81

 — Tak szefie.
 — Ale po co? Czy idzie o aresztowanie? Ileż przygotowań! No, dobrze, Ganimard — słuchamy.
 Ganimard wahał się przez chwilę, potem wyrzekł z widocznym zamiarem zadziwienia swych słuchaczy.
 — Przedewszystkiem oznajmiam, że p. Bleichen jest niewinien w kradzieży pierściena.
 — Ho! ho! — rzekł pan Dudouis — proste wyznanie... a doniosłe.
 A hrabia zapytał:
 — Czy tylko na tem ograniczają się pańskie odkrycia...
 — Nie, panie. Nazajutrz po kradzieży troje z pańskich gości udało się automobilem na wycieczkę do Crecy. Podczas gdy dwie z tych osób oglądały sławne pole bitwy, trzecia udała się pospiesznie do biura pocztowego i wysłała maleńkie pudełeczko, zaszyte, opieczętowane według przepisów pocztowych i oszacowane na sto franków.
 Pan de Crozon odezwał się:
 — Nic w tym niema nienaturalnego.
 — Czy może wyda się panu także naturalne, że ta osoba zamiast podać swoje wła-