z Bóstwem i Człowieczeństwem połączone ciało Pana i Zbawiciela naszego. O lękajmy się, aby z tego grobu nie powstał Jezus na sąd i potępienie nasze! O czas, abyśmy umarli, ożyli, i łzami pokuty przebłagali
Boga naszego! Czas, aby poprawa i nawrócenie nasze było prawdziwe i trwale, a nie jako to próchno połyskujące blaskiem udanych cnót i uczuć, któremi ludzi ale nie Boga oszukać możemy! Czas jut przez dobrą spowiedź wyrzucić te brudy i śmiecia grzechowe z serc naszych; czas aby to serce, które tak długo łasce obumarłe było, grzechem na zawsze obumarło. Udajmy się pełni ufności i miłości do Maryi, a Ona wyjedna
nam u Syna Swego łaskę stałego, szczerego prawdziwego nawrócenia.
(Ś. Jan XIX. 26,16.)
Dziwne są przejścia w życiu człowieka, w życiu narodu, w życiu całego człowie-
