Strona:Krystyna Miłobędzka - Dom, pokarmy.djvu/40

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
TAK NAS PUSTO

ręka w rękę, miłość w miłość oddalamy się gubimy

w odrobinach

my nie my odrobiny, ledwo uściśnięte a już zdmuchiwane

a już o gruchawkę w sercu ciszej

po nas

z tego prochu kurzu, nie trzyj oczu, gdzie jesteś, tak cię pusto