cywilną pociągaiącą za sobą, skutek téy kary zacznie się dopiero od dnia wykonania powtórnego wyroku[1].
30. Jeżeli skazany zaocznie ſtawił się, albo był przytrzymany dopiero po pięciu latach, i przez nowy wyrok otrzymał uwolnienie od kary, albo skazanym zoſtał na karę nie przynoszącą śmierci cywilnéy, powraca zupełnie do używania wszyſtkich praw swoich cywilnych na potém, a to od dnia w którym do sądu ſtanął; ale wyrok pierwszy zachowuie skutki przez śmierć cywilną ściągnione, co do przeszłości, w przeciągu czasu między upłynieniem lat pięciu, i dniem ſtawienia się do sądu.
31. Jeżeli skazany zaocznie umrze w przeciągu pozwolonych tych lat pięciu, nie ſtawiwszy się, ani będą poimanym lub przytrzymanym; poczytany będzie za umarłego, w całkowitém używaniu praw swoich: Zaoczny wyrok zniszczony zoſtanie samém przez sie prawem, nie szkodząc bynaymniey sprawie we względzie cywilnym, która przeciw dziedzicom po nim, drogą tylko cywilną toczona bydź może.
32. W żadnym przypadku przedawnienie kary, nie przywraca skazanemu używania praw cywilnych na przyszłość[2].
33. Dobra przez skazanego nabyte, od popadnienia w śmierć cywilną, i któreby się znalazły w posiadaniu iego, w czasie naturalney śmierci,