Strona:Kodex Napoleona - Z przypisami - Xiąg trzy.djvu/14

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
Tytuł I.

Jeżeli zawarł pierwey małżeński związek, ten się rozwięzuie, co do wszelkich skutków cywilnych.
Współmałżonek i dziedzice po skazanym, mogą używać praw im służących, i działać iakby po naturalnej iego śmierci[1].
26.Skazanie woczne przynoszą śmierć cywilną dopiero od dnia, w którym są wykonane, bądź rzeczywiście, bądź w wizerunku.

27.Skazania zaoczne nie sprawuią śmierci cywilney, aż po pięciu latach naſtępnych, rachując od dnia w którym wykonany był wyrok w wizerunku, i przez ten czas pięcioletni skazany ſtawić się może[2].
28.Skazani zaocznie, pozbawieni będą przez lat pięć, albo do czasu osobiſtego ich ſtawienia się, lub przytrzymania ich w tym przeciągu, używania praw cywilnych.
Dobra ich zarządzane będą, i prawa utrzymywane, tak iak nieprzytomnych.

29.Gdy skazany zaocznie ſtawi się dobrowolnie w przeciągu lat pięciu, rachuiąc od dnia wykonania wyroku, albo gdy w tym czasie poimany był i uwięziony, tém samém wyrok zaoczny, upada sam przez się; oskarżony odzyskuie posiadanie wszyſtkich dóbr swoich; sądzony będzie na nowo: a ieżeli tym nowym wyrokiem skazany zoſtanie na tęż samę kare, albo na inną, śmierć