Strona:Klemens Junosza Wybór pism Tom V.djvu/34

 — Waryat, czysty waryat....
 — I mnie się tak zdaje, ale on miłosierny jest Rabin długo siedział i nic nie mówił, myślał tylko i wzdychał; potem kazał zawołać szewca, krawca i taką kobietę co bieliznę szyje, — no i za parę dni, obaczy pan prezydent, nasz waryat będzie wyglądał jak najporządniejszy knpiec....
 — Poznał swój swego...
 — Może być... ale to jeszcze nie koniec; ja się dowiedziałem o nowej sprawce pana Dezerego...
 — No, no...
 — Że on naszego waryata ubrał, to nie jest wielki grzech, bo kto na tem straci, kto do tego dołoży, że głupiemu Berkowi będzie ciepło; ale on chce ubrać pana prezydenta.
 — Mnie!
 — Chce ubrać całc miasto, nas wszystkich!
 — Nie gadaj!
 — Aj, aj, żebym ja też miał takie długie życie i szczęście, jak to prawda... On chce zrobić źle dla żydów, dla mieszczan — i na co jemu to? Niech ja wiem, co jemu z tego przyjdzie?!
 — Ale cóż zamierza!
 — On niedobrze zamierza... On chce zrobić komisye...
 — Co?
 — No, czy ja nieprawdę powiadam, ledwie wymówiłem to słowo, sam pan prezydent się przestraszył — a co dopiero obywatele!.. My przecież jesteśmy tutaj