Strona:Klemens Junosza - Suma na Kocimbrodzie.djvu/28

 — Plotki, kochana pani, wierutne plotki! Ja lubię wypić i chęć mam nieraz taką, że beczkibym się nie uląkł.
 — A któż przeszkadza? Żona, dzieci?
 — Zdrowia brak. Siedzące życie, wątroba dokucza, doktorzy zabraniają.
 — A pan ich słucha?
 — No jakże? Ludzie uczeni, znają się...
 — Co im można wierzyć?! Do mojego nieboszczyka pierwszego męża sprowadzałam dwóch... umarł; przy drugim moim nieboszczyku było czterech... także umarł; a do trzeciego nie przychodził jeszcze żaden i, chwalić Boga, chłop żyje i zdrów jest jak krzemień, po całych dniach i nocach w kuchni przesiaduje, przy ogniu...
 — Rozmaicie bywa, kochana pani! doktor swoją drogą, choroba swoją, a co Bóg komu przeznaczył, to go nie minie... Proszę pani: za serek, za piwko i do widzenia...
 — Dokądże tak pilno?
 — Na przechadzkę, dla zdrowia. Z polecenia doktora tak czynię.
 — I buty pan drze — rzekła złośliwie. — Posiedzieć przy kufelku, to idzie na pożytek, bo piwo wzmacnia, a włóczenie się po