Strona:Kazimierz Przerwa-Tetmajer - Poezye T. 7.djvu/186

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.



W goryczy naszych serc, w goryczy naszych dusz
ta się modlitwa poczyna:
Poeto! ręce Twe na głowy nasze włóż
w Imię Bożego Syna.
Na Chrystusową twarz źrenice nasze zwróć,
na Jego cichą twarz — —
O Chryste! serce nam, zapiekłe serce chłódź
i duch umacniaj nasz!
O Chryste! Miłość Twą, Twą miłość w pierś nam wlej,
niech będzie zdolną krzyża!
Miłością wiary Twej jak dzień nad nami dniej,
gdy noc się ku nam zniża...