Strona:Kazimierz Przerwa-Tetmajer - Poezje Ser. 8.djvu/69

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Szósta myśl, to pojęcie prawdy i bezwzględnej
sprawiedliwości w życiu, myśl niezmiernie trudna,
by duch w wydatkach nie stał się nazbyt oszczędny,
droga jego zbyt zimna i nazbyt odludna.

Siódma myśl, to pojęcie rozumnej dobroci,
najtrudniejsza ze wszystkich i jedynie bogom
w całej pełni dosiężna — ona jednak złoci
skroń światłem najpiękniejszem, marmur ściele nogom.

To moi przyjaciele — wśród mego pokoju
oni mnie otaczają, oni ze mną mówią,
oni mnie pragną podnieść do swojego stroju,
oni chcą, abym słyszał to, co postanowią.

To moi przyjaciele — tych myśleń siedmioro,
krążą one, jak ptaki około mej głowy — —
trosk moich i mych smutków w pierś swoją nie biorą
i wzrok mają królewski, dumny i surowy...