Strona:Kazimierz Przerwa-Tetmajer - Otchłań.djvu/85

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

mnie pierwszego rozgrzewała się jej krew. Ona mnie tak kochała, jak nikogo kochać już nie może...
Oto mi i ogromna pociecha. Jeżeli ktoś straci majątek i umiera z głodu, cóż mu z tego, że kiedyś był syty?
Cóż mu z tego?


∗             ∗