Strona:Karol May - Walka o Meksyk.djvu/35

Jeszcze dziś w nocy przybędą do Santa Jaga, aby zatknąć tu sztandary cesarskie.
 — Ludność ich przepędzi.
 — Skądże znowu! W czasie powstawania klasztoru każdy dom musiał być równocześnie fortecą. Nasi ludzie obwarują się w klasztorze.
 — W takim razie wszystko pójdzie dobrze — rzekł Manfredo po namyśle.
 — Udany bunt będzie dla twego stryja najlepszem poleceniem.
 — Czy wiadomo mu, że bunt ma nastąpić?
 — Nie. Podczas ostatniej naszej rozmowy sam o tem nie wiedziałem. Nie mogę go też poinformować, ponieważ odjechał. W Queretaro będzie już miał moje instrukcje i będzie wiedział, co czynić.
 — Czy mają tu przybyć żołnierze?
 — Hm. Możnaby ich tak nazwać. W każdym razie są to ludzie uzbrojeni, którym wszystko jedno, komu służą.
 — Kiedy można się ich spodziewać?
 — Dziś po czwartej zjawią się na dole, na drodze klasztornej. Zaprowadzisz ich do klasztoru, tak, by nikt nie zauważył. O świcie na murach powiewać będzie chorągiew cesarska, a obywatele miasta nawet pary z ust nie puszczą.
 — Czy przywódca powstańców pójdzie za mną?
 — Powiesz mu tylko hasło Miramar; po niem pozna, że jesteś przewodnikiem.
 — Nie będzie pan przy tem obecny?
 — Nie. Muszę dziś w nocy odbyć daleką przejadżkę konną w tej samej sprawie. Jeżeli będziesz

31